Μακριά από τις ανάγκες των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων για μείωση τους κόστους παραγωγής και εγγυημένες τιμές πώλησης, βρίσκονται οι δηλώσεις του
πρωθυπουργού, στο πλαίσιο της περιοδείας του στη Μαγνησία.

Οι διακηρύξεις για το “μοντέλο του κτηνοτρόφου επιχειρηματία”, για “επένδυση στην ποιότητα” για “ψηφιοποίηση της πρωτογενούς παραγωγής” και οι δηλώσεις του, περί στήριξης με 171 εκατομμύρια της βιολογικής κτηνοτροφίας και με 70 εκατομμύρια της βιολογικής αγροτικής παραγωγής, γίνονται από τη σκοπιά των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτοδιατροφικού τομέα και της μεγαλύτερης πρόσδεσης του μικρού αγροτοκτηνοτρόφου στα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον αγροδιατροφικού τομέα.

Όχι τυχαία, οι δηλώσεις αυτές έγιναν κατά τα εγκαίνια των νέων εγκαταστάσεων μιας τυροκομικής μονάδας που είδε τα κέρδη της να πολλαπλασιάζονται μέσα σε λίγα
χρόνια, μέσα από το ζεστό χρήμα που έδωσαν οι αναπτυξιακοί νόμοι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, αλλά και μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων που βλέπουν τους μισθούς τους, όχι μόνο να μην επαρκούν για βασικές ανάγκες που έχουν, αλλά να εξανεμίζονται μέσα σε λίγες μέρες από τις επιπτώσεις της ακρίβειας σε καύσιμα, Ενέργεια και είδη μαζικής κατανάλωσης, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού για το μέγιστο κέρδος, της πολιτικής απελευθέρωσης της Ενέργειας και της “πράσινης μετάβασης”, των δανεισμών του Ταμείου Ανάκαμψης, των “όρων” δηλαδή, της καπιταλιστικής ανάπτυξης αλλά και της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οι πανηγυρισμοί του πρωθυπουργού για την αύξηση των τιμών παραγωγού στογάλα, δεν μπορούν να κρύψουν ότι αυτή την περίοδο, χιλιάδες κτηνοτρόφοι στενάζουν από το αυξημένο κόστος παραγωγής, φτάνοντας στο σημείο να πουλάνε κοπάδια ή να σφάζουν παραγωγικά ζώα γιατί δεν μπορούν να επιβιώσουν. Όπως επίσης ότι η λαϊκή οικογένεια, περιμένει τις προσφορές των σούπερ μάρκετ για να καταφέρει να αγοράσει πιστοποιημένα προϊόντα όπως η φέτα, που μέσα σε ένα χρόνο η τιμή της αυξήθηκε κατά 40% περίπου. Άλλωστε και η μονάδα αυτή απευθύνεται κυρίως σε πελάτες με γερό πορτοφόλι ανά την υφήλιο, αφού όπως αναφέρθηκε, το 98% της παραγωγής της, εξάγεται.

Αντίστοιχα, οι βιολογικές καλλιέργειες είναι ένας από τους κλάδους που ξεχωρίζει ο ΣΕΒ, στην προσπάθεια του να αυξηθούν τα κέρδη των βιομηχάνων και αυτό τον στόχο υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις. Απόδειξη το γεγονός ότι και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξαν προγράμματα ενίσχυσης της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας με 555 εκατομμύρια. Προγράμματα που δεν απευθύνονται όμως σε βιοπαλαιστές αγρότες που ούτε κεφάλαια διαθέτουν για να “μοχλεύσουν” ούτε έχουν τη δυνατότητα να χρεωθούν στις τράπεζες, αλλά σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα. 

Όπως επίσης είναι γνωστό ότι για την πλειοψηφία του λαού, τα βιολογικά τρόφιμα είναι απλησίαστα, αφού αν και η χώρα κατέχει υψηλή θέση σε βιολογικές καλλιέργειες, οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι όχι μόνο δεν κέρδισαν τίποτα από τη μετατροπή των εκμεταλλεύσεών τους σε ’’βιολογικές’’ αλλά αντίθετα πνίγηκαν στα χρέη.

Αλλά και τα πανηγύρια για την επέκταση των αρδευτικών δικτύων της λίμνης Κάρλα, δεν μπορούν να κρύψουν, ότι η Θεσσαλία ερημοποιείται, αφού δεν υλοποιούνται έργα όπως η μερική εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου, και μια σειρά άλλα μικρότερα έργα. Αλήθεια, τι θα κάνει η κυβέρνηση ώστε να μην μένουν απότιστα εδώ και 10 μήνες 7000 στρέμματα στην περιοχή ευθύνης του ΤΟΕΒ Μάτι-Τυρνάβου, στον οποίο η παροχή του ρεύματος από τη ΔΕΗ είναι κομμένη από τις 20 Ιουλίου του 2021, λόγω οφειλών στη ΔΕΗ;

Οι αγρότες πρέπει να κρατάνε μικρό καλάθι, αφού είναι γνωστό πως η εμπλοκή μεγάλων μονοπωλίων στην κατασκευή τέτοιων έργων, μεταφέρει το κόστος άμεσα ή
έμμεσα στα λαϊκά στρώματα, που κινδυνεύουν να πουν το νερό νεράκι. Για την εργατική-λαϊκή οικογένειας, που σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής “ειρήνης”
πληρώνει ακριβά τα τρόφιμα, χωρίς καμία σιγουριά για την ποιότητά τους, ενώ με τον πόλεμο οι ελλείψεις βάζουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια την επιβίωσή της, τα αδιέξοδα της καπιταλιστικής ανάπτυξης γίνονται πιο εμφανή.

Η ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ καλεί σε πάλη, σε αγώνα, σε προβληματισμό. Είναι γνωστό από την πείρα ότι το ΚΚΕ σταθερά παλεύει σε κάθε πεδίο πάλης για τα
συμφέροντα των εργαζομένων, των αγροτών και κτηνοτρόφων που πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα, της νεολαίας.

Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα αν πάρουμε απόφαση να απαλλαγούμε από εκείνους που κρατάνε τα κλειδιά της οικονομίας, ενώ τον πλούτο τον παράγει ο λαός μας.
Με μια διαφορετική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, έξω από τα δόκανα της ΚΑΠ της ΕΕ, με κοινωνική ιδιοκτησία της γης και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, ο αγρότης θα έχει σταθερό και ικανοποιητικό εισόδημα, συνολικά ποιότητα ζωής αντίστοιχη με τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας. Σε αυτό το πλαίσιο ο εργαζόμενος λαός θα έχει φθηνά και ποιοτικά τρόφιμα.

Για να καταφέρουμε να ζήσουμε καλύτερα όπλο μας είναι η συμμαχία των εργαζομένων με τους βιοπαλαιστές της πόλης και του χωριού. Όπλο πάλης ενάντια στο ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, οι πολιτικές των κυβερνήσεών και οι συμμαχίες των καπιταλιστών όπως η ΕΕ, όπου πάντοτετο λίπασμα για ένα νέο κύκλο κερδοφορίας θα είναι ο εργαζόμενος λαός.

Οι πραγματικές ανάσες αισιοδοξίας βρίσκονται στον δρόμο του αγώνα και τη συμπόρευση με το ΚΚΕ.