1. Η δραστηριότητα και η παρουσία του ιδιωτικού και κρατικού τομέα στην παροχή Υγείας να είναι διακριτή, ξεχωριστή, και να μην επιτρέπεται η αλληλοεπικάλυψη και αλληλοδιείσδυση του ενός τομέα στον άλλον.

2. Η σχέση των δύο τομέων να είναι σχέση συνεργασίας και όχι ανταγωνισμού με κάλυψη των αναγκών του ενός τομέα από τον άλλον σε επίπεδο προσωρινών συνεργασιών, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για έκτακτες και εξαιρετικές καταστάσεις, οι οποίες θα βασίζονται σε ξεκάθαρους όρους και προϋποθέσεις.

3. Κάλυψη των κενών θέσεων των κρατικών νοσοκομείων με ιατρούς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με σοβαρές οικονομικές αποδοχές των ιατρών στο επίπεδο 3:1 σε σχέση με τον μισθό των Δημοσίων υπαλλήλων και με πλήρη και σοβαρή αποζημίωση του χρόνου εφημεριών του κάθε ιατρού και καμία αποδοχή προτάσεων εν είδει πλασματικών εφημεριών.

4. Άρση του προσωρινού μέτρου για εκτέλεση χειρουργείων ασθενών των κρατικών νοσοκομείων σε ιδιωτικές κλινικές και επιστροφή των χειρουργών του ΕΣΥ στις κρατικές θέσεις τους και γενικώς απαγόρευση εισόδου ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών στα κρατικά νοσοκομεία και των κρατικών ιατρών στις ιδιωτικές κλινικές.

5. Άρση της προσβλητικής απόφασης για τους ελευθεροεπαγγελματίες ιατρούς και απαράδεκτης απόφασης για τους ανασφάλιστους πολίτες της συνταγογράφησης ανασφάλιστων ασθενών μόνον σε δημόσιες δομές Υγείας.

6. Γενναία αύξηση των Δημόσιων δαπανών για την Υγεία από το απαράδεκτα καθηλωμένο από 10ετίας ποσοστό επί του Α.Ε.Π. του 4,5% περίπου σε τουλάχιστον 6%, όπως προτείνει ο Π.Ο.Υ.