8 Μαρτίου 1857

Αρχίζει ο οργανωμένος αγώνας διαμαρτυρίας των γυναικών σε εργοστάσια παραγωγής ιματισμού και υφαντουργίας της Ν. Υόρκης εναντίον των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας και των εξαιρετικών χαμηλών μισθών.

Η ημερομηνία αυτή αποτελεί ορόσημο στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών, ο δρόμος όμως για την αναγνώρισή τους, όπως επίσης και η κατάκτηση του  δικαίωμα ψήφου αποδεικνύεται ότι είναι μακρύς και δύσκολος. 

8 Μαρτίου 2022

Οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις λόγω φύλου σε όλες της εκφάνσεις της ζωής τους.

α) Τα ποσοστά ανεργίας των γυναικών είναι μεγαλύτερα από αυτά των ανδρών, όπως επίσης και της μερικής απασχόλησης.
β) Πολλές εργαζόμενες αναγκάζονται να κάνουν υπερωρίες που δεν αμείβονται υπό τον φόβο της απόλυσης. 
γ) Μένουν στάσιμες μισθολογικά για περισσότερο χρονικό διάστημα σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους τους. 
δ) Η αύξηση μισθού υπολείπεται σε σχέση με αυτή των ανδρών συναδέλφων.
ε) Υπερεκπροσωπούνται σε θέσεις χαμηλού κύρους, όπως φροντίδας 93%, εκπαίδευσης 72% και καθαριότητας 89%. Τα ποσοστά αυτά ισχύουν με μικρές αποκλίσεις σε όλα τα κράτη - μέλη της ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με στοιχεία της Commission.

Η εργασία στον τομέα της φροντίδας περιλαμβάνει καθήκοντα τα οποία οι γυναίκες παραδοσιακά εκτελούσαν δίχως αμοιβή στην οικιακή σφαίρα και για το λόγο αυτό οι δεξιότητες που απαιτούν υποτιμώνται και παραγνωρίζονται συστηματικά, τόσο στην κοινωνία, όσο και στην αγορά εργασίας( Levanon er al., 2009, Tijdens et al., 2013, ILO 2017b ).

Επίσης στον τομέα της φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων τα ποσοστά γυναικών εργαζομένων είναι πολύ υψηλά και εξαιτίας και της έλλειψης επενδύσεων. Η φροντίδα παραχωρείται σε ιδιωτικούς παρόχους που προσφέρουν χαμηλούς μισθούς και κακές συνθήκες εργασίας ( European Institut for Gender Equality 2021 p.p. 57-58: " Gender inequalities for the labour market".
στ) Υποεκπροσωπούνται σε διοικητικές θέσεις και θέσεις εποπτείας.

Ο υποχρεωτικός εγκλεισμός λόγω COVID-19 κατέδειξε ότι οι γυναίκες είναι περισσότερο ευάλωτες στην έμφυλη βία και μάλιστα στην ενδοοικογενειακή. Αυτό φαίνεται από την αύξηση των κλήσεων στη γραμμή SOS 15900 του δικτύου δομών της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουντέρεζ υπογραμμίζει πως "για πολλές γυναίκες και κορίτσια η απειλή ελλοχεύει εκεί που θα έπρεπε να είναι πιο ασφαλείς: στα ίδια τους τα σπίτια".

Ταυτόχρονα, το κίνημα του ελληνικού #Metoo, έφερε στο φως παρά πολλά περιστατικά σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης, μετά τη θαρραλέα ομολογουμένως παραδοχή της ολυμπιονίκου Σοφίας Μπεκατώρου, που μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή ο φόβος του διασυρμού, της απομόνωσης και του κοινωνικού αποκλεισμού επέβαλε το νόμο της σιωπής.

Τώρα οι γυναίκες βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν παραβατικές συμπεριφορές και εγκλήματα ώστε οι ένοχοι να τιμωρούνται και να διασύρονται αυτοί και όχι τα θύματά τους.

Ταυτόχρονα η κοινωνία θα πρέπει να σταθεί υποστηρικτικά απέναντι στα θύματα κακοποίησης και να κάνει τα πάντα ώστε να μην επαναληφθούν τέτοιες παραβατικές συμπεριφορές.

Για το λόγο αυτό το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025 αναπτύσσεται σε (4) θεματικούς άξονες Προτεραιότητας:
1. Πρόληψη και καταπολέμηση έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας.
2. Ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας.
3. Ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων/ηγετικούς ρόλους.
4. Ενσωμάτωση διάστασης φύλου σε τομεακές πολιτικές.

Η ανάγκη για διεκδίκηση ουσιαστικής ισότητας και ισονομίας καταδεικνύεται πιο επίκαιρη από ποτέ και απαιτεί τη συνεχή και συλλογική προσπάθεια, τόσο της πολιτείας και των θεσμικών οργάνων, όσο και όλων μας, της κοινωνίας των πολιτών.