Όσοι θέτουν τον εαυτό τους στην κρίση του εκλογικού σώματος ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου στον τόπο μας, γνωρίζουν πολύ καλά -σε περίπτωση εκλογής τους– τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη θέση που θα τους τοποθετήσει ο κυρίαρχος λαός, οι συνδημότισσες και οι συνδημότες.

Η επιδίωξη της ελευθερίας ανέκαθεν χαρακτήριζε τον Ελληνισμό αποτελώντας μια διαχρονική του σταθερά.

Ελευθερία που ερμηνεύεται με το δικαίωμα του "εκλέγειν και εκλέγεσθαι". Δικαίωμα συμμετοχής του καθενός και της καθεμιάς να συμμετέχει σε όποιο αυτοδιοικητικό σχήμα πληροί βασικές προϋποθέσεις συσπείρωσης δυνάμεων και δεν προσομοιάζει σε συνεταιρισμό διανομής της δημοτικής εξουσίας, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς αρχές, χωρίς όραμα διοίκησης. Ένα αυτοδιοικητικό σχήμα θα πρέπει να ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια μιας απλής πολυσυλλεκτικότητας.

Είναι η κοινωνική ταυτότητα του Δήμου μας. Θα πρέπει να εκπροσωπούνται όλες οι γενιές, άνδρες και γυναίκες που ζουν και δημιουργούν στον τόπο μας.

Αγωνιστές και αγωνίστριες της γειτονιάς, του χωριού, του κάθε χωριού, ενεργοί πολίτες που δεν βολεύονται, άνθρωποι του μόχθου και της αγοράς, του πανεπιστημίου, των επιχειρήσεων, των κινημάτων, των τεχνών και των γραμμάτων.

Άνθρωποι που ζουν και παλεύουν για την προκοπή μαζί μ’ αυτούς που "ζυμώνουν" τα χώματά του, αυτούς που πονάνε τον τόπο αλλά και αυτούς που τον υπηρετούν και τον εκπροσωπούν στα γράμματα, τις τέχνες, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό.

Αποτελεί θλιβερή διαπίστωση το γεγονός πως η Πολιτεία ορίζει συγκεκριμένη ποσόστωση για τη γυναικεία συμμετοχή στα ψηφοδέλτια που καταρτίζονται.

Εάν δεν υπήρχε νομικό κώλυμα, ακόμη λιγότερες θα ήταν οι γυναίκες που θα εξεδήλωναν ενδιαφέρον για τα κοινά.

Αντί να υπάρχει κάθε φορά αθρόα προσέλευση γυναικών, θέση και λόγος στις γυναίκες, παρατηρείται διάθεση αποκλεισμού απ’ αυτή την κατεξοχήν "ανδρική υπόθεση".

Ο ρόλος των γυναικών και η αξία της συμμετοχής τους έχει αναγνωρισθεί και περιληφθεί σε όλες τις διακηρύξεις και τα προγράμματα δράσης που αποφασίστηκαν στις μεγάλες Παγκόσμιες Διασκέψεις του Ο.Η.Ε για τις γυναίκες, από την πρώτη στο Μεξικό το 1975 και στις άλλες που επακολούθησαν.

Οι γυναίκες αποτελούν το δυναμικό που μπορεί με ευαισθησία να αναβαθμίσει, τόσο τον πολιτικό λόγο, όσο και τις πρακτικές. Αυτή η ευαισθησία προέρχεται όχι μόνο από το προνόμιο της γυναίκας να είναι πηγή ζωής, αλλά και από την αρχέγονη σχέση της με τη φύση, την προσεκτική παρατήρηση του κύκλου ζωής που την οδηγεί στο σεβασμό προς τον άνθρωπο. Το σύστημα αξιών των γυναικών είναι συνυφασμένο με το διάλογο, τη συμφιλίωση και τη διευθέτηση των όποιων διαφορών σημειώνονται.

Ο ρόλος λοιπόν που μπορούν να διαδραματίσουν οι γυναίκες στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι καταλυτικής σημασίας.

Η ενσωμάτωση στο σύνολο της ασκούμενης πολιτικής των αξιών, της δημιουργικότητας, της φαντασίας, της κοινωνικής εμπειρίας και των ικανοτήτων των γυναικών, θα επιφέρει ικανοποιητικούς καρπούς. Οι γυναίκες για ιστορικούς και πολιτισμικούς, κυρίως, λόγους είναι φορείς ιδεών, αξιών και συμπεριφορών που εναρμονίζονται πλήρως με τις κοινωνικές ανάγκες που γεννά το παρόν και το μέλλον.

Επειδή με παλιές συνταγές δεν γεννιούνται νέες συνθήκες, συμπερασματικά θα λέγαμε πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται ανθρώπους –άνδρες και γυναίκες– που είναι πρόσωπα ακηδεμόνευτα, με αυτοπεποίθηση, με γνώση, με εργατικότητα, με ιδιαίτερες αντοχές στις πάσης μορφής πιέσεις.

Χρειάζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση –άνδρες και γυναίκες– που δεν κραυγάζουν αλλά διαλέγονται, συναποφασίζουν και δρουν με ζήλο.

Ας αδράξουμε όλοι μας τη μέρα, την κάθε μέρα που μας χαρίζεται, για δράση και δημιουργία· με ζέση, αγωνιστική διάθεση και υψηλό φρόνημα. Ο αγώνας λοιπόν ξεκινάει κι όλα είναι συνειδητά.