Προσμένουμε να γεννηθείς.
Να προσθέσουμε στιγμές και να αφαιρέσουμε ανθρώπους.

Συμμαθητές που δεν φάνηκαν
και έρωτες που δεν περίμενες.

Μία γλυκόπικρη αναμονή μέσα στο Νοέμβρη.
Ώστε να έρθει η ώρα της ελπίδας,
που όταν οι δείκτες εκτοξευτούν
ξανά θα σβήσει.

Ποιος στα αλήθεια ορίζει το σωστό,
αν όχι οι φίλοι που μας σκεπάζουν.

Του Φοίβου Παπαγεωργίου