Τι θα πει πουθενά και πώς χάνεται ο χρόνος...
Μία γλυκόπικρη αναμονή μέσα στο Νοέμβρη...
Προσμένουμε να γεννηθείς.
Να προσθέσουμε στιγμές και να αφαιρέσουμε ανθρώπους.
Συμμαθητές που δεν φάνηκαν
και έρωτες που δεν περίμενες.
Μία γλυκόπικρη αναμονή μέσα στο Νοέμβρη.
Ώστε να έρθει η ώρα της ελπίδας,
που όταν οι δείκτες εκτοξευτούν
ξανά θα σβήσει.
Ποιος στα αλήθεια ορίζει το σωστό,
αν όχι οι φίλοι που μας σκεπάζουν.
Του Φοίβου Παπαγεωργίου