Πέρασαν δυο χρόνια που έφυγες από κοντά μας. Μας λείπεις πολύ, θα σε θυμόμαστε με αγάπη, η οικογένειά σου. Το πέρασμα σου από το Βελεστίνο και την περιοχή ήταν φωτεινό, σαν μια αχτίδα που βγαίνει το πρωί με την ανατολή του ήλιου, μεσουρανεί και χάνεται στη δύση. Από μικρός στο δημοτικό σχολείο οι εκθέσεις σου μιλούσαν για το Ρήγα Φεραίο, τη γενέτειρά του και την ιστορία του, την πόλη που γεννήθηκες και μεγάλωσες. Σαν έφηβος το γραπτό σου λόγο τον μετέφερες, χωρίς πτυχία και περγαμηνές, στις εφημερίδες του όλου "Ταχυδρόμο" και "Θεσσαλία" για πολλά χρόνια, μέχρι τα βαθιά σου γεράματα. Είχες πολύ δυνατό μυαλό, ένστικτο και πένα. Χρησιμοποίησες την ικανότητα στο γραπτό και προφορικό σου λόγο για να προβάλεις το δήμο, την ιστορία και τον πολιτισμό του για  δώδεκα ολόκληρα χρόνια που ήσουνα δήμαρχος. Άφησες ιστορική παρακαταθήκη με τη συγγραφή των βιβλίων σου.

Αυτή είναι η ταυτότητά σου ως ανταποκριτής στην εφημερίδα Ταχυδρόμος.

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου το αφιέρωσες στο Βελεστίνο, τους κατοίκους του και στην περιοχή, ακόμη  και ο μισθός που έπαιρνες ήταν έξοδα παράστασης, (έξοδα για επισκέψεις σε υπουργεία, σε νομαρχία κ.λπ.). Δεν χρέωσες το Δήμο ούτε για ένα καφέ τα δώδεκα χρόνια που ήσουν δήμαρχος. Αυτός ήταν ο Βασίλης Καραμπερόπουλος που ψήφισε ο κόσμος, καθαρά χέρια, δραστήριος, ακούραστος με αξίες και ιδανικά. 

Ήμουνα και είμαι πολύ ευτυχισμένη που είχα την τύχη να ζήσω κοντά σου. Να είσαι καλά όπου κι αν βρίσκεσαι, να έχεις καλή ανάπαυση ψυχής.

Με αγάπη η γυναίκα σου,
Βαγγελή.