ΒΕΛΕΣΤΙΝΟ καιρός

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Σκοτώνοντας τους κάμπους

Σκοτώνοντας τους κάμπους

Από την Παράλλαξη

Της Αύρας Πανουσοπούλου (παράγει στην Αγιά τα προϊόντα ΓΙΑΜ)

Διασχίζω τον κάμπο της Λάρισας σχεδόν κάθε μέρα στην διαδρομή από την Αγιά, και βλέπω τα φωτοβολταϊκά πάνελ να παίρνουν τη θέση των καλλιεργειών το ένα μετά το άλλο και το ένα μεγαλύτερο από το άλλο.

Με πιάνει μια στεναχώρια που βλέπω να ψεκάζουν την γη με φάρμακα για να μην τολμήσει να φυτρώσει κανένα χορταράκι κάτω από τα πάνελ. Νεκρώνουν το χώμα με ζιζανιοκτόνα. Τα αγριόχορτα είναι εχθροί.

Κι αν δεις κάτω από τα πάνελ που δεν υπάρχει κανένα φυτό παρά μαύρο χώμα, όταν βρέχει πως πλημμυρίζει η γη και δεν μπορεί να απορροφήσει το νερό και μένει εκεί και γίνεται στάσιμο, στα μάτια μου είναι μια βλασφημία να ψεκάζεις με θάνατο την ίδια τη ζωή. Γιατί η γη είναι ΜΑΝΑ, Γεννάει ζωή.

Βάζεις ένα σποράκι στο χώμα και γίνεται φυτό και τρως, γίνεται δέντρο και δάσος και οξυγόνο. Αρκεί να υπάρχει χώμα και νερό. Είναι οι 50 πόντοι της επιφάνειας της γης, που δίνουν ζωή με φυτά και δέντρα που χάρη σε αυτό αναπτύχθηκε ο πολιτισμός.

Το χώμα και το νερό τα δυο αυτά δώρα, ή θαύματα ή αγαθά, όπως θέλεις πέστα, που χωρίς αυτά δεν θα υπήρχαμε, αντί να είναι θεότητες για όλους τους ανθρώπους, είναι αυτά που τα αντιμετωπίζουμε σαν χωματερές. Νιώθω σαν να περνάω από πεδία μάχης με χιλιάδες νεκρούς αγριόχορτα στον βωμό της πράσινης ανάπτυξης.

Ολο το χώμα του κάμπου νεκρό από φυτά, γιατί κάποιοι αποφάσισαν να έχουν εισόδημα δηλητηριάζοντας το γόνιμο έδαφος, για να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά πάνελ αντί για να καλλιεργούν τη γη. Δεν κατηγορώ τους αγρότες γιατί ξέρω τι θα πει να είσαι αγρότης στην Ελλάδα.

Μας κατηγορώ όλους αλλά δεν μπορώ να το βλέπω να συμβαίνει και να μην λέω τίποτα. Το σκέφτομαι όλη μέρα μετά λυπάμαι που φερόμαστε έτσι στη γη.

Ξέρω ότι ζούμε σε ένα κράτος που δεν υπάρχει κάτι υπεράνω χρημάτων που να προστατεύει κι εμάς τους ίδιους από τις επιλογές επιβίωσης που μπορεί να κάνουμε εις βάρος της φύσης. Τι είναι αυτό που θα σταματήσει από το να γίνει ο κάμπος της Λάρισας ένα φωτοβολταϊκό γιγάντιο πάρκο; Ποιος προστατεύει το νερό που θα πίνουμε ότι δεν θα είναι αραιωμένο ζιζανιοκτόνο; Αν όλοι γίνουν παραγωγοί ενέργειας τι θα τρώμε; Δεν θα μείνει κανένας αγρότης που να αγαπάει το χώμα;

Αυτά τα λυπητερά για σήμερα…

Τα είπα γιατί θα έσκαγα...

πηγή: parallaximag.gr