Τιμούμε την Επανάσταση του 1821. Κύλησαν 200 χρόνια. Πραγματική τιμή όμως είναι να έχουν γίνει καθημερινότητα αυτά που την προκάλεσαν. Λαχτάρα για ελευθερία εθνική και κοινωνική. Ανάμεσά τους και ο αγώνας για τη γλώσσα μας.

Ο Σολωμός πιστεύει ότι ο αγώνας για την ελευθερία και τη γλώσσα είναι αλληλένδετα. Γιατί η δυνατότητα να μιλάς σωστά τη μητρική σου γλώσσα σ’ ελευθερώνει. Και σήμερα, το 2021, τι γίνεται με την ελληνική γλώσσα;

Πολλοί κινδυνολογούν ότι υπάρχει λεξιπενία, ότι οι νέοι κυρίως δεν μιλούν σωστά, ότι δεν σέβονται τη γλώσσα. Όμως, ο σεβασμός καλλιεργείται, δεν επιβάλλεται. Σε μια εποχή που όλα έχουν ένα αντίτιμο, που υπάρχει μια χρησιμοθηρική αντίληψη των πάντων, η γλώσσα θεωρείται συχνά ένα απλό εργαλείο συνεννόησης. Όμως γλώσσα είναι κάτι βαθύτερο, είναι αξία. Είναι η ταυτότητα ενός λαού, ενός ανθρώπου. Μέσα από τη γλώσσα του ο άνθρωπος. νιώθει ασφαλής, νιώθει μέρος μιας κοινότητας, νιώθει ελεύθερος.

"Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική στις αμμουδιές του Ομήρου", τονίζει συγκινημένος ο Σεφέρης. Κληρονομιά πολύτιμη. Όμως αν σήμερα θέλουμε όλα να έχουν ένα άμεσο και υλικό αντίκρυσμα, πώς θα νιώσουμε τη χαρά της κατάκτησής της; Πώς θα εκτιμήσουμε ότι μέσα της κουβαλά την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, την ψυχοσύνθεσή μας; Άρα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει γλώσσα για να την καλλιεργήσουμε και να την προστατεύσουμε.

Δάσκαλοι, γονείς, ΜΜΕ οφείλουν να κάνουν πραγματικότητα τον σεβασμό στη γλώσσα. Αν τα παιδιά δουν τη γλώσσα σ’ όλη την ιστορική της πορεία θα εκπλαγούν. Λέξεις ομηρικές ακούγονται σήμερα. Όμως το γνωρίζουν; Διαβάζουν για τον Καβάφη και τη λατρεία του για την αλεξανδρινή εποχή και δεν το κατανοούν. Το κλειδί είναι να ξέρουν πως την εποχή αυτή η ελληνική ήταν γλώσσα κοινή όλων των λαών της Μεσογείου. Ήταν η διεθνής γλώσσα της εποχής (όπως σήμερα η αγγλική). Κι αργότερα οι ύμνοι του Βυζαντίου, τα δημοτικά τραγούδια ποια γλώσσα καλλιεργούν; Η γνώση οδηγεί στην κατανόηση και τον σεβασμό. Μόνο έτσι τα παιδιά θα αγαπήσουν τη γλώσσα τους και δεν θα τη φοβούνται.

Μόνο έτσι δικαιώνεται και η Επανάσταση. Να μπορούν τα παιδιά σήμερα να νιώθουν ένα σκίρτημα όταν συνειδητοποιούν τον πλούτο και τη δύναμη της γλώσσας μας. Να κατανοούν τη σημασία των στίχων του Βρεττάκου: 

"Ευχαριστώ τις μακριές σειρές

των προγόνων που δούλεψαν τη φωνή,

την τεμάχισαν σε κρίκους, την κάμαν

νοήματα, τη σφυρηλάτησαν όπως 

το χρυσάφι οι μεταλλουργοί κι έγινε

Όμηροι, Αισχύλοι, Ευαγγέλια

κι άλλα κοσμήματα.

Με το νήμα

των λέξεων, αυτόν τον χρυσό

του χρυσού, που βγαίνει απ’ τα βάθη

της καρδιάς μου, συνδέομαι-συμμετέχω 

στον κόσμο".

Αυτό είναι Επανάσταση.

Ν.Π.