Μπορεί η περιοχή μας να μην απέκτησε ποτέ εκπαιδευτικά ιδρύματα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ωστόσο είναι από αυτές που κάθε χρόνο "εξάγουν" αρκετούς φοιτητές στα Πανεπιστήμια της Ελλάδας.

Δίχως αμφιβολία, η πανδημία του νέου κορωνοϊού έχει αλλάξει άρδην το σκηνικό και στα περισσότερα Ιδρύματα της χώρας, με αρκετούς φοιτητές να σπουδάζουν εξ αποστάσεως, περνώντας τον χρόνο τους κατά κύριο λόγο στο Βελεστίνο.

Ο Δημήτρης, η Ισμήνη και η Μαρία μιλούν στο Μουσικό Βαγόνι για τις πολλές ιδιαιτερότητες της νέας κατάστασης που βιώνουν, την απουσία της φοιτητικής ζωής, τις σπουδές μέσω τηλεκπαίδευσης αλλά και τους προβληματισμούς τους για την πανδημία και το μέλλον.

Μην  ξεχνάμε, πέρα από τις γενικότητες, πως οι νέοι που έχουν κατηγορηθεί και για ανέμελη συμπεριφορά απέναντι στον κορωνοϊό, στερούνται σε αυτή τη φάση ένα μέρος της ζωής τους πάνω στο άνθος της νεανικότητάς τους.

ρεπορτάζ: Φοίβος Παπαγεωργίου

Ο Δημήτρης Αραμπατζής εισήλθε φέτος στο δεύτερος έτος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. "Είναι σαφώς παράξενη αίσθηση, εκεί που ήμασταν σε μία μεγάλη πόλη, τώρα, εδώ έχουμε περιορισμένες επιλογές όσον αφορά τη διασκέδαση και τις συναναστροφές", μας αναλύει, προσθέτοντας: "Το δεύτερο έτος στο πανεπιστήμιο είναι αυτό που συνήθως κοινωνικοποιείσαι και πιο σταθερά, αλλά πλέον είμαστε όλοι μακριά".

Σχετικά με την ισχύουσα πραγματικότητα και το μέλλον, αναφέρει πως "τα μαθήματα γίνονται όλα διαδικτυακά. Σε σχέση με την πανδημία αναμφίβολα βιώνουμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση. Τον Μάρτιο, στο πρώτο κύμα ίσως ήταν ακόμα πιο περίεργα, τουλάχιστον στην Αθήνα. Τώρα τουλάχιστον γνωρίζουμε περισσότερα για τα μέτρα προστασίας.

Το να παραταθεί η κατάσταση είναι κάτι που η πλειονότητα δεν θέλει να σκέφτεται. Ελπίζουμε, αν όλα πάνε καλά, αρχής γενομένης από το εαρινό εξάμηνο να επανέλθουμε στα έδρανα".

Τα Ιωάννινα είναι μία από τις περιοχές που βάφτηκαν πρόσφατα "κόκκινες" στον υγειονομικό χάρτη της χώρας. Η Ισμήνη Γιάννη, πρωτοετής στο Τμήμα Νηπιαγωγών στην πόλη της Ηπείρου, μας διηγείται την φοιτητική ζωή που δεν ξεκίνησε ουσιαστικά ακόμα, πέρα από το κομμάτι της τηλεκπαίδευσης: "Αρχικά, πήγαμε στα Γιάννινα, βρήκα σπίτι, εγκατασταθήκαμε, είχαμε και μία επαφή με τη σχολή για γραφειοκρατικούς λόγους αλλά πλέον ξαναήρθαμε στο Βελεστίνο κι εδώ θα παραμείνουμε από τη στιγμή που ξεκίνησε το Lockdown", σχολιάζει.

Πόσο παράδοξο είναι να εισέρχεσαι σε μία σχολή και να μην γνωρίζεις κανέναν; Η ίδια μας το εξηγεί: "Δεν έχουμε ακόμα γνωρίσει ούτε τους μαθητές, ούτε τους καθηγητές. Ακόμα και όταν κάνουμε διαδικτυακό μάθημα και παίρνει τον λόγο κάποια φοιτήτρια, είναι λίγο περίεργο γιατί δεν την βλέπω εκείνη την ώρα δίπλα μου και δεν την γνωρίζω. Υπάρχουν κάποια γκρουπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά η άμεση επαφή δεν αντικαθίσταται".

Η μετάβαση από την Γ’ Λυκείου και το θεσμό των Πανελληνίων στο πρώτο έτος είναι συνήθως μία πραγματικότητα που προσμένει να γίνει μέρος κάθε υποψήφιος. Εντούτοις, η Ισμήνη τονίζει ότι "η κατάσταση γενικά είναι περίεργη, νιώθουμε να μην έχουμε την ελευθερία μας. Περιμέναμε να δώσουμε πανελλήνιες να γνωρίσουμε την φοιτητική ζωή και ακόμα… περιμένουμε. Βγαίνουμε πλέον πιο τοπικά, ούτε καν στο Βόλο λόγω της πανδημίας, στο Βελεστίνο. Σίγουρα, δεν αρέσει σε κανέναν αυτή η οπτική καθώς περιμέναμε άλλα πράγματα αλλά… υπομονή και προσοχή".

Το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ με τη σειρά του διεξάγει τα μαθήματα με τη μορφή της τηλεκπαίδευσης. Η Μαρία Καλογήρου, φοιτήτρια στο τρίτο έτος της σχολής μας περιγράφει με τη σειρά της πώς βιώνει τη νέα μορφή που έχει λάβει η ζωή ενός μεγάλου μέρους των φοιτητών: "Χωρίς αντίλογο, οι συνθήκες τώρα μοιάζουν παράξενες. Βέβαια, είναι και ευκαιρία για μένα προσωπικά να ασχοληθώ και με κάποια άλλα πράγματα που ίσως δεν θα είχα το χρόνο. Στην Θεσσαλονίκη ανεβαίνω περιστασιακά προκειμένου να μην χάσω την επαφή με τους φίλους και τις παρέες. Προσπαθούμε να μην απομονωθούμε αλλά οι καταστάσεις μας οδηγούν να ζούμε κυρίως εδώ".

Τέλος, σχολιάζει για εκείνα τα μικρά πράγματα που συνθέτουν την φοιτητική ζωή και απουσιάζουν αλλά και την προσοχή που οφείλουμε να δείχνουμε απέναντι στο νέο ιό: "Δεν υπάρχει κάποιος φοιτητής ή φοιτήτρια που να μην του λείπει η `κανονική` φοιτητική ζωή, οι έξοδοι και όλα όσα συνδέονται με αυτή. Για όλους μας είναι λίγο περίεργο και θα ήθελα να περάσει σύντομα αυτή η κατάσταση, να επανέλθουμε σε κανονικούς ρυθμούς, στην παλιά καθημερινότητά μας.

Πάνω από όλα όμως, πρέπει να προσέχουμε την δημόσια υγεία και να υπακούμε στα μέτρα. Μόνο έτσι θα ξεπεράσουμε, όσο πιο ανώδυνα, αυτή την πρωτόγνωρη για όλη την υφήλιο κατάσταση".