Με βάση λοιπόν τα δεδομένα της μελέτης επισημαίνεται ότι:

Παρουσιάζονται αντιφάσεις στην επιχειρηματολογία διάθεση των προϊόντων του SRF, δεν αξιολογείται καθόλου η παραγωγή βιοαερίου (5.800 kwh), αν και αποτελεί ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, απαλείφεται από την αξιολόγηση το γεγονός ότι η παραγωγή κομπόστ αφενός αυξάνει το καθαρό ποσοστό ανακυκλώσιμου προϊόντος (κύριος στόχος των Ευρωπαϊκών οδηγιών) και αφετέρου αποτελεί τη λιγότερο ενεργοβόρα μονάδα. Σε κάθε περίπτωση αν το τελικό προϊόν SRF εξασφαλίζεται μια μακροχρόνια σύμβαση με τσιμεντοβιομηχανία, (όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η μελέτη, παρά το γεγονός ότι δεν καθορίζει τις προαπαιτούμενες προδιαγραφές του SRF). Προφανώς εννοείται η τοπική τσιμεντοβιομηχανία. Σε αυτή την περίπτωση ο Βόλος θα μετατραπεί σε πόλη όπου η διαχείριση απορριμμάτων ακολουθεί την πρακτική της καύσης σε τοπικό επίπεδο. Το σενάριο αυτό είναι αντίθετο με τις πάγιες αποφάσεις των φορέων όπως ο Δήμος Βόλου, η Περιφέρεια Θεσσαλίας, Ιατρικός Σύλλογος, ΤΕΕ Μαγνησίας αλλά και του μεγαλύτερου ποσοστού των δημοτών που έχουν εκφράσει έμπρακτα την αντίθεσή τους.

Στη συγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν γίνεται ουδεμία αναφορά για την ιεραρχία της βιώσιμης διαχείρισης αποβλήτων (διαλογή στην πηγή κ.λπ.) ως υποχρεωτική κατεύθυνση για τη διαχείριση απορριμμάτων εκ μέρους των εμπλεκόμενων Δήμων.

Πρέπει στο σημείο αυτό να γίνει και μια ιδιαίτερη αλλά ουσιαστική επισήμανση. Η αναφορά στην συγκεκριμένη επιλογή της καύσης με στόχο την παραγωγή θερμότητας ή ενέργειας και με δεδομένο πως υπάρχουν αντικρουόμενες επιστημονικές προσεγγίσεις, δεν αποτελεί ούτε προδιαγράφει κατεύθυνση εκ μέρους του ΤΕΕ Μαγνησίας για την διαχείριση των απορριμμάτων της πόλης, αλλά στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην επισήμανση των ασαφειών και εκτός προδιαγραφών περιγραφόμενων στην παρούσα ΜΠΕ.

πηγή: ΕΡΤ