Ο Α και η Β δεν έπρεπε να αγαπηθούν
Ο Α και η Β δεν έπρεπε να αγαπηθούν.
Για την ακρίβεια, δεν επιτρέπονταν και φυσικά δεν θα άφηναν ποτέ τον εαυτό τους να γίνουν η αιτία για να μολυνθεί η ανθρωπότητα.
Ο ιός του έρωτα θα έμπαινε πλέον σε δεύτερη μοίρα.
Μπροστά στο συνολικό καλό.
Έτσι, ανοιξαν το αμάξι και μη μπορώντας να κοιτάξουν ποτέ ο ένας τον άλλον στα μάτια, ξεκίνησαν.
Το ραδιόφωνο αμέσως χαμήλωσε, δεν άντεχαν άλλα δυσάρεστα νέα, στο σύμπαν που εσωκλείονταν το δικό τους.
Ύστερα από αρκετή ώρα είδανε πολλά εργοστάσια, χωρίς καπνό αλλά ο αέρας της μόλυνσης ήταν ακόμα αισθητός.
Άνοιξαν με διαφορά λίγων δευτερολέπτων τις πόρτες και περπατούσαν παράλληλα.
Τα σκυλιά δεξιά κι αριστερά τους γαύγιζαν επιθετικά, πεινασμένα.
Αλλά αυτοί έπρεπε να φτάσουν στο τέρμα, χωρίς να μοιράσουν τις αναπνοές τους.
Κάθισαν σε απόσταση μέτρων ο ένας από τον άλλον, σήκωσαν το βλέμμα τους κι επιτέλους ήταν έτοιμοι να αγαπηθουν χωρίς να μολύνουν κανέναν.
Η Β έσκασε το πρώτο χαμόγελο, ο Α δεν άντεξε και δάκρυσε.
Τα αδέσποτα γύρω τους ήταν πλέον πράα.
Δεν μπορούσαν να προχωρήσουν, όμως είχανε κάνει ήδη αρκετά βήματα.
Kαι η ανθρωπότητα θα ήταν χαρούμενη για αυτό.
