Μέχρι το σεισμό του 1957 δέσποζε στο Βελεστίνο το πανύψηλο "Ρολόι", που διακρίνονταν από κάθε μεριά του Βελεστίνου και με τους δείκτες του έδινε την ώρα στους κατοίκους, μαζί με τον ήχο του, που ήταν ακουστός μέχρι το Ρουμάνι.

Πέρασαν πενήντα χρόνια και στήθηκε πάλι με τις προσπάθειες των Βελεστινιωτών, που είχαν έντονες τις αναμνήσεις της νεανικής τους ζωής από το "Ρολόϊ" και ιδιαίτερα του Γιώργου Σούρλα, γιατρού και πρ. αντιπροέδρου της Βουλής.

Στο ερώτημα που θα θέσει κάποιος για το πότε κατασκευάστηκε το "Ρολόι" του Βελεστίνου, που γκρεμίστηκε με τον σεισμό του 1957, θα γίνει μια σχετική προσπάθεια με τη βοήθεια των φωτογραφιών, που έχουμε.

Ενδιαφέρουσες εν προκειμένω είναι οι φωτογραφίες της εποχής του πολέμου του 1897, τότε που είχαν εισέλθει οι Τούρκοι στρατιώτες και φωτογραφήθηκαν στην Υπέρεια Κρήνη. Διακρίνονται και στις δύο απεικονίσεις, που παρατίθενται από το Αρχείο μας, στο σημείο που ανεγέρθηκε το Ρολόι, ένα οικοδόμημα-οβελίσκο, χωρίς στοιχεία ρολογιού.

Ωστόσο, αργότερα το 1906, η Κοινοτική Επιτροπή Βελεστίνου του Δήμου Φερών διενήργησε μειοδοτική δημοπρασία δια την "κατασκευήν ενός κοινοτικού Ωρολογοστασίου εν τη κωμοπόλει Βελεστίνου και πλησίον το Ιερού Ναού `Αγιος Κωνσταντίνος` επί του παλαιού τοιούτου…", όπως αναγράφεται στο σχετικό συμβόλαιο, που βρίσκεται στο Συμβολαιογραφείο του Σταύρου Π. Παπαγεωργίου. Μάλιστα, δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Βασίλη Κ. Καραμπερόπουλου, "Το Αγροτικό Κίνημα στην περιοχή Βελεστίνου", επιμ. Δημ. Καραμπερόπουλου και έκδοση Επιστημονικής Εταιρείας Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα, Αθηνα 2003, σελ. 142-145. Στο συμβόλαιο αυτό, για την ανάθεση της εργολαβίας, δίνονται λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τα σχέδια και τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν. Ακόμα και για την επένδυση του τρούλου με μολύβδινα φύλλα.

Παρατηρούμε ότι την εποχή εκείνη, το 1906, στο παλιό κτίριο, που θα χρησιμοποιούνταν σαν "Ρολόι" επί της εποχής της τουρκοκρατίας, θα προστέθηκε αυτό που βλέπουμε σε μεταγενέστερες απεικονίσεις του "Ρολογιού" του 1935 και 1941, άλλο ένα τρίτο ύψος, και τους τέσσερις μηχανισμούς ένδειξης της ώρας, εξ ου και "Ωρολογοστάσιο", καθώς και ο τρούλος με τα μολύβδινα φύλλα.

Για πενήντα χρόνια, το τότε "Ρολόι" δέσποζε στο Βελεστίνο και στις καρδίες των κατοίκων του.