Τη Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019 στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Ρήγα Φεραίου συζητήθηκε το θέμα των καλλιεργήσιμων εκτάσεων των κατοίκων του Κεραμιδίου και Βενέτου που προτίθεται να διεκδικήσει και η Μονή Φλαμουρίου.

Παρόντες εκτός από το Δήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους αλλά και τον Ηγούμενο της Μονής με το Νομικό του Σύμβουλο ήταν οι Βουλευτές του Νομού, Περιφερειακοί Σύμβουλοι και πολλοί κάτοικοι των παραπάνω χωριών μεταξύ των οποίων και οι Νομικοί τους Σύμβουλοί που μάλιστα κατάγονται από τα παραπάνω χωριά και έχουν και οι ίδιοι ακίνητη περιουσία στην περιοχή.

Όπως φάνηκε από τη συζήτηση η Μονή Φλαμουρίου επέμενε ότι όλες οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις των παραπάνω δύο χωριών της ανήκουν και (όπως δήλωσε) για να παραιτηθεί αυτού του δικαιώματος της (που προτίθεται να το κάνει) θα πρέπει να συμφωνήσει και ο Μητροπολίτης αλλά και η Ιερά Σύνοδος.

Ρητορικό ερώτημα: Αν πράγματι αυτές είναι οι προθέσεις της Μονής γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια (ένας αιώνας) δεν έκανε ενέργειες έτσι ώστε σήμερα που φτάσαμε στο Κτηματολόγιο το θέμα να είχε λυθεί;

Η θέση των κατοίκων που κατατέθηκε μέσω των Νομικών τους Εκπροσώπων η οποία βρήκε ομόφωνα σύμφωνο και το Δημοτικό Συμβούλιο και τους Βουλευτές και γενικά όλους τους παραβρισκόμενους ήταν ότι η Μονή κακώς ισχυρίζεται ότι έχει δικαιώματα επί των καλλιεργήσιμων εκτάσεων των κατοίκων των παραπάνω χωριών και ζητήθηκε να δηλώσει ότι δεν θα προβεί στην δήλωση αυτών των εκτάσεων στο Κτηματολόγιο. Φυσικά αυτό δεν έγινε και ακολούθησε ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου η οποία κατέληξε ότι θα ακολουθηθούν όλες τις Νόμιμες διαδικασίες αλλά και πολιτικές παρεμβάσεις, μέχρι την τελική δικαίωση των κατοίκων Κεραμιδίου και Βενέτου.

Εκτός των παραπάνω υπάρχει θέμα και με τις ιδιοκτησίες των Δασών που ανήκουν στα χωριά Κανάλια - Κερασιά που εκπροσωπούνται πλέον από το Δήμο Ρήγα Φεραίου και τη Μονή Φλαμουρίου επί σχεδόν ένα αιώνα αμφισβητεί τα σύνορα και σε αυτές τις ιδιοκτησίες.

Για όσους δεν γνωρίζουν και αναρωτιούνται τι δουλειά έχει "ένα μοναστήρι" να κατέχει ένα τεράστιο δάσος 80.000 στρεμμάτων πού αρχίζει από Πουρί και τελειώνει στο Σκλίθρο η απάντηση έρχεται από το 1923.

Το 1923 υπήρξε μία δικαστική απόφαση που κέρδισε η Μονή Φαλαμουρίου έναντι του Ελληνικού Δημοσίου.

Τότε ισχυρίσθηκε ότι στη συνθήκη του 1881 η τότε Οθωμανική Κυβέρνηση εξέδωσε αυτοκρατορικό φιρμάνι ο σουλτάνος με το οποίο όρισε την Ι. Μ. Φλαμουρίου κύρια του δάσους.

Ισχυρίσθηκε επίσης ότι πριν το 1881 (πριν το Αυτοκρατορικό Φιρμάνι) κατείχε και άλλους τίτλους του συγκεκριμένου δάσους από τους κατά τόπους Τούρκους ιεροδικαστές!!!! Αναφέρονταν στο 999, στο 1020, στο 1024 κ.λπ. διαφόρων αποφάσεων ιεροδικαστών.

Ανάλογες αποφάσεις τότε κέρδισαν και τα χωριά Κανάλια και Κερασιά έναντι του Ελληνικού Δημοσίου και έτσι αυτά τα χωριά βρέθηκαν να έχουν το δικό τους δάσος ενώ το Κεραμίδι και Βένετο δεν διεκδίκησαν για κάποιο λόγο τότε με αγωγή από το Ελληνικό Δημόσιο και γι αυτό δεν έχουν δικό τους Δάσος.

Κατά την άποψή μου τα χωριά αυτά δικαιούνται και τμήμα Δάσους τουλάχιστο γύρω από τα χωριά τους.

Όλη τη δική τους έκταση διεκδίκησε και πήρε η Μονή Φλαμουρίου.

Έκτοτε και "για να τα έχει καλά" η Μονή με τους κατοίκους των χωριών Κεραμίδι και Βένετο δεν έγειρε ποτέ θέμα διεκδίκησης ιδιόκτητων καλλιεργήσιμων εκτάσεων των χωριανών και παράλληλα τους έδινε δουλειά στην υλοτόμηση του Δάσους στα τμήματα γύρω από τα χωριά τους. Επίσης τους άφηνε να υλοτομούν στο Δάσος για τις ανάγκες των σπιτιών τους σε θέρμανση. Ενώ αντίθετα με τα χωριά Κανάλια και Κερασιά επειδή δεν είχε να περιμένει τίποτα (γιατί αυτά τα χωριά είχαν το δικό τους Δάσος) βρίσκονταν συνεχώς σε δικαστικές διαμάχες (επί έναν αιώνα) για τα σύνορα.

Όταν ήμουν Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ρήγα Φεραίου (μαζί με το Δήμαρχο και την Πρόεδρο τότε Τοπικής Κοινότητας Κερασιάς) ζητήσαμε μία συνάντηση με τον Ηγούμενο της Μονής. Στη συνάντηση πρότεινα στον Ηγούμενο να έρθουμε σε συμβιβαστική λύση (όσο αφορά τα όρια των Δασών) της Μονής των Καναλίων και της Κερασιάς για να αποφεύγουμε κάθε φορά τις δικαστικές διαμάχες. Η απάντηση που πήραμε ήταν!!!! Ότι λένε οι αποφάσεις των δικαστηρίων. Ούτε "να το δούμε" Ούτε "να συμβουλευτώ τους ανωτέρους μου" Ούτε τίποτα. Σκληρή στάση όπως και η σημερινή με τους κατοίκους του Κεραμιδίου και Βενέτου.

Για να μην παρεξηγηθώ πρέπει να επισημάνω ότι δεν έχουμε τίποτα με την Εκκλησία, ούτε εγώ αλλά ούτε οι κάτοικοι του τόπου μας. Οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας βοήθησαν στην ανέγερση του Μοναστηριού.

Αλλά όπως λέει και ο λαός "από τις πράξεις κρινόμαστε όλοι".

Οι πράξεις των εκπροσώπων της εκκλησίας (στο συγκεκριμένο θέμα) κατά τη γνώμη μας είναι επιεικώς απαράδεκτες.

Ένα είναι σίγουρο. Δεν θα καθίσουμε "με σταυρωμένα χέρια".

Είμαστε βέβαιοι ότι με τις ενέργειές μας και τη βοήθεια του Θεού "που είναι με το δίκιο" θα δικαιωθούμε.

Δυστυχώς όμως όλες αυτές οι διενέξεις έχουν είδη πλήξει το κύρος της Εκκλησίας.

Για αυτό οι μόνοι που δεν είμαστε υπεύθυνοι είμαστε εμείς.