Το πρώτο παραμύθι σε έμμετρη μορφή παρουσιάζεται στο Βελεστίνο από τη συγγραφέα και εκπαιδευτικό Ζωή Μακρονάσιου.

Ηρωίδα του συγκεκριμένου έργου είναι η μικρή Μόνικα, ένα κοριτσάκι που παρουσιάζει το σύνδρομο Άσπεργκερ, μαζί με όλα τα τυπικά στοιχεία που το συνοδεύουν.

Στόχος του παραμυθιού είναι η συνειδητοποίηση της διαφορετικότητας και η συμπερίληψη σε μια κοινωνία όπου όλες οι προαναφερθείσες έννοιες αλληλοσυνδέονται, αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλεξαρτώνται.