Σήμερα η περιφέρεια Θεσσαλίας, οργάνωσε μια ακόμα σύσκεψη για τη λειψυδρία, που απλά ανακύκλωσε το πρόβλημα και επιχείρησε να δώσει άφεση ευθυνών στις τεράστιες ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, προηγούμενης και νέας περιφερειακής αρχής.

Το πρόβλημα του μεγάλου υδατικού ελλείματος στη Θεσσαλία, υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και αποτελεί την άλλη πλευθρά του νομίσματος των πλημμυρών.

Απο το 2017 είχε εντοπιστεί έλλειμμα 3 δισ. κ,μ ετησίως και 600 εκατ. κ,μ νερού για την άρδευση.

Είναι ένα πρόβλημα που αφορά όχι μόνο την άρδευση και ύδρευση της Θεσσαλίας, αλλά και τη διατροφική ασφάλεια με εγχώρια προϊόντα και την κτηνοτροφία όλης της χώρας. Αφορά το εισόδημα των αγροτών και των λαϊκών νοικοκυριών.

Αυτό το παλιό πρόβλημα της λειψυδρίας για τον Θεσσαλικό κάμπο, προβάλει μετά τις περσινές καταστροφικές πλημμύρες, ξανά απειλητικό, λόγω και της μείωσης των χειμερινών βροχοπτώσεων, αλλά παράλληλα και ο κίνδυνος για καταστροφικά πλημμυρικά φαινόμενα.

Οι αγρότες του κάμπου είναι οι πρώτοι που βιώνουν τις αρνητικές συνέπειες, αλλά όχι οι μόνοι, αφού ήδη εμφανίστηκαν και θα αυξηθούν προβλήματα και στην ύδρευση περιοχών και στο περιβάλλον.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης της Ν.Δ, όλων των προηγούμενων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των συμπληρωμάτων τους), όπως και της προηγούμενης κυρίως, αλλά και της νυν περιφερειακής αρχής Θεσσαλίας, είναι τεράστιες.

Ευθύνες που συνίστανται αφενός, στην ανυπαρξία ενός ουσιαστικού σχεδίου διαχείρισης των υδατικών πόρων, στη μη υλοποίηση μιας σειράς μεγάλων και μικρότερων έργων υποδομής για την μεταφορά και ταμίευση του νερού και αφετέρου στην όλο και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του νερού, είτε μέσω των κρατικών και δημοτικών οργανισμών, είτε με την παράδοσή του σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Όλες οι κυβερνήσεις (Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), είναι συνυπεύθυνες για τη σημερινή κατάσταση, αφού όλες προώθησαν τις στρατηγικές κατευθύνσεις της Ε.Ε και στη συγκεκριμένη περίπτωση τις κατευθύνσεις της οδηγίας 2000/60/ΕΚ για το νερό, η οποία θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του σε κάθε υδατικό διαμέρισμα.

Η οδηγία, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία ήδη από το 2003, επιβάλλει την αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού και διαμορφώνει το πλαίσιο πλήρους εμπορευματοποίησής του.

Στη βάση αυτή τα νομοθετήματα της κυβέρνησης της Ν.Δ, για συγχωνεύσεις – καταργήσεις ΔΕΥΑ και δημιουργία φορέα διχαχείρισης του νερού στην Θεσσαλίας με τη μορφή της Α.Ε, στοχεύουν στην πιο αποτελεσματική εφαρμογή της ευρωενωσιακής Οδηγίας για εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού.

Στη βάση αυτών των πολιτικών επιλογών δεν προχώρησε η ολοκλήρωση των έργων εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου, εδώ και δεκαετίες και απο όσους συμφωνούν τάχα στα λόγια γι’ αυτήν (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ), κρυπτόμενοι πίσω από δικαστικές αποφάσεις και προσφυγές, αλλά και η μη κατασκευή των μικρότερης κλίμακας έργων ταμίευσης νερού, όσο και από εκείνους που διαφωνούν με την εκτροπή του (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Οικολόγοι) και αντιπαραθέτουν αποπροσανατολιστικά σ’ αυτήν τα μικρότερα έργα, όσο και από τη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ.

Τα περισσότερα απ’ αυτά που εξαγγέλθηκαν επανειλημμένα απ’ όλες τις κυβερνήσεις και την περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας, δεν έχουν κατασκευαστεί εδώ και 2 δεκαετίες τουλάχιστον, ενώ ορισμένα δεν έχουν καν έτοιμη μελέτη!

Περισσεύουν οι ανέξοδες δηλώσεις και ο εμπαιγμός, από πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές της Ν.Δ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις περιφερειακές αρχές, ότι έχουν δήθεν πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας. Το αποτέλεσμα τους διαψεύδει.

Κανένα βήμα ουσιαστικά για την ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων εκτροπής του Άνω ρου του Αχελώου, τη σήραγγα μεταφοράς νερού από τον Αχελώο, για τα φράγματα Συκιάς, Μουζακίου, Μεσοχώρας.  

Κανένα ή επιτόπια βήματα για τα φράγματα (Αγιονερίου, Πύλης, Νεοχωρίτη, Καλούδας, Καλού Νερού, Αγ. Αντωνίου, Αγ. Τριάδος, Κερασούλας, ρουφράκτη Τιτάνου Δελερίων, Ναρθακίου, Διλόφου, αναστόμωσης πηγών Βρυσιών), τους ταμιευτήρες (Κοιλάδας, Αγίων Αναργύρων).

Τα «δρομολογημένα» φράγματα (Σκοπιάς, «Μπελμά» Αγιάς, «Λιβαδότοπος» Πουρναρίου-Αμπελακίων) καθυστερούν, ενώ το φράγμα Ληθαίου, δεν έχει ολοκληρωθεί, 20 χρόνια από την έναρξη των εργασιών κατασκευής του.

Το θυρόφραγμα «Γυρτώνης» επί του Πηνειού, που έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια, δεν έχει φορέα λειτουργίας και αντιμετωπίζει προβλήματα. Το φράγμα «Μαυρομάτι» Αλμυρού, που η κατασκευή του ξεκίνησε εδώ και αρκετά χρόνια, δεν έχουν ολοκληρωθεί όλες οι εργασίες ή υπάρχουν κακοτεχνίες, που εμποδίζουν την αξιοποίησή του, ενώ η λιμνοδεξαμενή στον Πάνορμο Σκοπέλου, που παραλήφθηκε το 2011 δεν λειτούργησε ποτέ. Μια σειρά υδραυλικά έργα κλειστού δικτύου άρδευσης καθυστερούν επί χρόνια (π.χ, ΤΟΕΒ Μάτι Τυρνάβου, Μακρυράχης, Πουρίου Δήμου Ζαγοράς-Μουρεσίου).

Ο ταμιευτήρας της Κάρλας, για τον οποίο επαίρονταν ο προηγούμενος περιφερειάρχης ότι ολοκλήρωσε πριν 5 χρόνια, δεν έχει φορέα διαχείρισης, έχει μεγάλο κόστος λειτουργίας, κυρίως για την άντληση του νερού από τον Πηνειό αφού δεν προχώρησε ο αγωγός μεταφοράς νερού δια της βαρύτητας από το θυρόφραγμα της Γυρτώνης στον Πηνειό, ενώ χωρίς τον εμπλουτισμό του Πηνειού θα μείνει άχρηστος.

Απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές Ε.Ε, αστικών κυβερνήσεων και περιφερειακής αρχής, για τις εργατικές-λαϊκές οικογένειες και το περιβάλλον, που τους στερούν και το νερό και το μετατρέπουν όλο και πιο πολύ σε ακριβό εμπόρευμα , βρίσκεται το ΚΚΕ και τις αντιπαλεύει με συνέπεια, διεκδικώντας:

• Να πάψει το νερό να είναι εμπόρευμα και να κατοχυρωθεί πραγματικά ως κοινωνικό αγαθό, για να σταματήσει να βρίσκεται στα χέρια κάθε είδους Α.Ε που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος. Κατάργηση του νέου νόμου και όλου του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της ευρωενωσιακής Οδηγίας για το νερό και της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
• Να ολοκληρωθούν γρήγορα τα έργα εκτροπής του Άνω ρου του Αχελώου (σήραγγα μεταφοράς νερού από τον Αχελώο, φράγματα Συκιάς, Μουζακίου, Μεσοχώρας, κλπ), χωρίς ΣΔΙΤ και ιδιώτες. Να ολοκληρωθούν και να λειτουργήσουν χωρίς ΣΔΙΤ και πρόσθετη επιβάρυνση των αγροτών και των κατοίκων, όλα τα φράγματα που ξεκίνησαν και προαναφέραμε, όπως και τα φράγματα που δεν ξεκίνησαν.
• Άμεση υλοποίηση και ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων υποδομής για άρδευση, ύδρευση-αποχέτευση, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.
• Φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους
• Πλήρη, σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων με ουσιαστικές αυξήσεις, με 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο. και να γίνουν άμεσα οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις ΔΕΥΑ.

Βεβαίως ολοκληρωμένη λύση προς όφελος του λαού, μπορεί να δοθεί μόνο με την εφαρμογή της πολιτικής πρότασης εξουσίας και οικονομίας του ΚΚΕ, γιατί στον σοσιαλισμό θα αλλάξει ο σκοπός της παραγωγής. Δεν θα είναι πλέον το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά η ευημερία της κοινωνίας. Κι αυτό θα μπορεί να γίνει, γιατί θα καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στις υποδομές, στη γη, στο νερό το οποίο θα γίνει κοινωνικό αγαθό.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και θα ανήκουν στον Ενιαίο Κρατικό Φορέα Νερού της εργατικής εξουσίας, ο οποίος σε συνεργασία με άλλους κρατικούς φορείς, όπως της Ενέργειας, της Πολιτικής Προστασίας, των Δασών, θα διασφαλίζει:

• Την κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων και την ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
• Την αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής (τρόφιμα, κλωστοϋφαντουργία, κλπ.) και των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων (π.χ. αναβάθμιση κτηνοτροφίας).
• Την εξασφάλιση λαϊκής κατανάλωσης και ιδιαίτερα ύδρευσης με ελεγμένο, ποιοτικό νερό, η οποία θα κατοχυρώνει στην πράξη το νερό ως κοινωνικό δικαίωμα.
• Την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την ανάταξη οικοσυστημάτων των ποταμών και των λιμνών.
• Τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, με αξιοποίηση του πλούσιου υδατικού δυναμικού της.
• Την αξιοποίηση της επιστημονικής έρευνας για την αύξηση και τη βελτίωση διαχείρισης των διαθέσιμων υδάτινων πόρων, για αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.

Στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού, το σοσιαλιστικό κράτος θα μπορεί να υλοποιεί ενιαίο ολοκληρωμένο σχέδιο σε κάθε περιοχή, σε κάθε υδατικό διαμέρισμα, σε κάθε λεκάνη απορροής για τη μείωση του πλημμυρικού κινδύνου, την προστασία και την ενίσχυση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, την προστασία των δασών που συμβάλλουν στον εμπλουτισμό των υδροφορέων, την υλοποίηση και λειτουργία των αναγκαίων υδροηλεκτρικών και αρδευτικών έργων.

Γι’ αυτό κάθε εργατοϋπάλληλος, βιοπαλαιστής αγρότης και επαγγελματίας, έχει κάθε λόγο, να συμπαραταχτεί με το ΚΚΕ στους αγώνες, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές, διεκδικώντας να γίνει πράξη αυτή η πολιτική πρότασή του.

Τάσος Τσιαπλές, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Θεσσαλίας