Ο Πολιτιστικός & Εξωραϊστικός Σύλλογος Κερασιωτών Πηλίου ανακοινώνει την παρουσίαση του ημερολογίου 2024, καθώς και του 1^ου Λευκώματος, μιας έκδοσης που έχει έρθει στο φως της δημοσιότητας εδώ και μερικούς μήνες. Πρόκειται για δύο εκδόσεις, για τις οποίες ο Σύλλογος μας είναι ιδιαίτερα υπερήφανος, διότι και οι δύο απαίτησαν κόπο και χρόνο, αλλά και συνεργασία πολλών ανθρώπων, ώστε να φθάσουν μέχρι και το τελικό τους αποτέλεσμα. Η παρουσίαση των εκδόσεων αυτών έχει οριστεί να πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 18-01-2024 και ώρα 19:00 στην Κεντρική Βιβλιοθήκη Βόλου, στο κτήριο Σπίρερ (Μικρασιατών 81). Είναι μια παρουσίαση που είναι επιμελημένη με αγάπη και με ιδιαίτερη προσοχή. Σε αυτή θα υπάρξουν τρεις εισηγήσεις από αντίστοιχους εισηγητές που καθένας απ’ αυτούς έχει κάνει τη δική του αξιόλογη πορεία στην κοινωνία μας. Πρόκειται για τους Βασίλη Μητσάκη, ηθοποιό, σκηνοθέτη και θεατρικό συγγραφέα, τον Θοδωρή Σδρούλια, δημοσιογράφο και αρχιτέκτονα και τον Βαγγέλη Ξένο, πολιτικό μηχανικό και φωτογράφο, οι οποίοι αντίστοιχα θα μιλήσουν για το λεύκωμα, το ημερολόγιο 2024 και την τέχνη της φωτογραφίας. Συμμετοχή στην παρουσίαση θα έχει και η ηθοποιός και σύζυγος του Βασίλη Μητσάκη, Αμαλία Γκιζά.

Το ημερολόγιο 2024 είναι αφιερωμένο στη νομαδική παραδοσιακή Κερασιώτικη κτηνοτροφία και έχει τίτλο «Κερασιώτικα τσελιγκάτα… …το νοσταλγικό πέρασμα/με τον φακό της Ελένης Βουραζέρη». Το παρόν ημερολόγιο αφιερώνεται στους Κερασιώτες κτηνοτρόφους που ιστορικά αποτέλεσαν το θεμέλιο του χωριού, τη ρίζα αυτού του τόπου. Η Κερασιώτικη κτηνοτροφία, που για αιώνες βρέθηκε να ακολουθεί την ατέρμονη μετακίνηση της καλοκαίρι – χειμώνα, ένα πήγαινε – έλα ανάμεσα στα δύο χωριά, Άνω και Κάτω Κερασιά, αυτή που σύμφωνα με το βιβλίο «Η Κερασιά του Βόλου», του  αείμνηστου Κερασιώτη λογοτέχνη Ηλία Λεφούση έφθανε να έχει στη δεκαετία 1930 – 1940 περί τα 33000 γιδοπρόβατα, περίφημη για τα προϊόντα της (ιδιαίτερα για το βούτυρο της), σήμερα, μετά από πορεία 300 και πλέον ετών φαίνεται να κλείνει το κύκλο της. Τρεις οικογένειες, παμπάλαια τσελιγκάτα, ανεξιχνίαστων ετών βρίσκονται και παραμένουν ακόμη σε αυτό τον νομαδικό τρόπο ζωής. Τα παμπάλαια αυτά τσελιγκάτα είναι της οικογενείας του Κώστα Βέτσικα (του Δημητρίου), του Νικολάου Καπουρνιώτη (του Γεωργίου) και του Γεωργίου Κολιαμβέ (του Χαραλάμπους). Ο Σύλλογος μας όφειλε μια άξια παραπομπή, ένα ύστατο χαίρε σε αυτόν τον κόσμο και το ημερολόγιο 2024 είναι μια μορφή αναφοράς προς αυτόν. Η παρούσα έκδοση δε θα μπορούσε να υπάρξει δίχως την ακαταπόνητη συμμετοχή και βοήθεια της φωτογράφου και μέλους του Συλλόγου μας Ελένης Βουραζέρη, αλλά και της βαθύχρονης κτηνοτροφικής οικογένειας του Γεωργίου Χαρ. Κολιαμβέ, η οποία με ζέση συμμετείχε στη διαδικασία αυτή. Η Ελένη Βουραζέρη καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου έτους ακολούθησε ένα δύσκολο δρόμο φωτογραφικής αποτύπωσης της παραγωγικής διαδικασίας, καθώς και της νομαδικής παραδοσιακής διαχείρισης του κοπαδιού, μια κοπιαστική πορεία καταγραφής και ιστορικής τεκμηρίωσης στοιχείων της κτηνοτροφίας μας. Στο έργο αυτό οφείλεται η συγκέντρωση ενός υλικού ανεκτίμητου, πλούσιου και επωφελούς για το χωριό. Είναι ένα έργο, για το οποίο ο Σύλλογος μας φιλοδοξεί να αγγίξει μέρος ενός πολιτισμού άξιου, σπάνιου και ξεχωριστού, μιας κληρονομιάς που πλέον βρίσκεται στη δύση της. Ένα μικρό δείγμα αυτού του υλικού και αυτής της κληρονομιάς θα δούμε στις σελίδες του εν λόγω ημερολογίου. Η έκδοση αυτή είναι πολυτελής, διαθέτει μια φωτογραφία ανά μήνα, ενώ ως αρχή υπάρχει εισαγωγικό κείμενο για την Κερασιώτικη κτηνοτροφία και τον πυρήνα της δράσης αυτής.  

Όσον αφορά το λεύκωμα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια ιδέα που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από τα μέλη του Συλλόγου μας, είναι επιχορηγούμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και βρίσκεται υπό την αιγίδα του. Έχει τίτλο «Κερασιά Πηλίου: “μΝιμΗ ΚεΡοΝ αΟΙδιΜον”*/σε γραφή Ηλία Λεφούση» και πρόκειται για μια πολυτελή έκδοση 60 σελίδων. Είναι αφιερωμένη στο έργο του αείμνηστου λογοτέχνη Κερασιώτη Ηλία Λεφούση, ενός ανθρώπου, που αγάπησε, κατέγραψε και αποτύπωσε λογοτεχνικά, λαογραφικά και ιστορικά πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα του γενέθλιου τόπου του και της περιοχής του. Είναι όμως και ένας ύμνος στον λαϊκό πολιτισμό του χωριού μας, μια αποτύπωση μέσα στον χρόνο, στιγμών από τις ασχολίες, τα ήθη και τα έθιμα των Κερασιωτών, μια περιήγηση στο φυσικό κάλος και στα έργα των ανθρώπων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο λεύκωμα ακολουθείται ένας δρόμος συνομιλίας φωτογραφιών και κειμένων, μια αρμονική αλληλουχία εικόνων και νοημάτων, μια νοσταλγική περιγραφή λόγου και φωτογραφικής αποτύπωσης. Πρόκειται για μια περιήγηση στην ιστορία της Κερασιάς, μια περιδιάβαση στη θαυματουργία της πηλιορείτικης φύσης.

Κατά την παρουσίαση των παραπάνω εκδόσεων ο Βασίλης Μητσάκης θα κάνει μια γενική τοποθέτηση για το 1^ο λεύκωμα του Συλλόγου μας και στη συνέχεια ο ίδιος και η Αμαλία Γκιζά θα απαγγείλουν κείμενα που βρίσκονται σ’ αυτό, ο Θοδωρής Σδρούλιας, γνωστός για την αγάπη του για τον άνθρωπο της υπαίθρου και δη αυτόν της κτηνοτροφίας θα κάνει μια γενική εισήγηση για το ημερολόγιο και στη συνέχεια θα επεκταθεί στο γενικό θέμα της μετακινούμενης κτηνοτροφίας, που έχει αναγνωριστεί ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά και η οποία το 2017 ενεγράφει στον αντίστοιχο εθνικό κατάλογο και το 2019 αναγνωρίστηκε στην Μπογκοτά της Κολομβίας από την «Unesco» και τέλος, ο Βαγγέλης Ξένος θα αναφερθεί στο θέμα της φωτογραφίας κάνοντας εισήγηση με τίτλο «Η φωτογραφία ως τέχνη και ως μέσον επικοινωνίας», ενώ τελειώνοντας θα μιλήσει ειδικότερα για τη δουλειά της Ελένης Βουραζέρη, στην οποία στηρίχθηκε το φετινό μας ημερολόγιο.

Ως μια γενική επισήμανση οφείλουμε να αναφέρουμε ότι ο Φορέας μας θα συνεχίζει να καταπιάνεται με θέματα που σχετίζονται με την απτή και άυλη πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής μας. Ίσως για κάποιους αυτά τα θέματα, όπως η ζωή και η καθημερινότητα των κτηνοτρόφων ή ιστορία ενός χωριού που η Γερμανική θηριωδία το εξαφάνισε να είναι ξεπερασμένα και σκοπίμως ξεχασμένα, όμως η κοσμοθεωρία αυτού του Συλλόγου υπαγορεύει να κινείται αντίθετα από τη ροή των πραγμάτων. Ο Σύλλογος αυτός έχει ως αφετηρία ένα χωριό, από το οποίο βρίσκει τη δύναμη να απευθύνεται προς όλους, να μην περιχαρακώνεται στα στενά όρια αυτού, αλλά να κινείται διάπλατα, με ανοιχτούς ορίζοντες. Είναι ένας Φορέας ανοιχτός σε προτάσεις και ιδέες που θα ωθήσουν τον τόπο σε ένα καλύτερο μέλλον, σε μια καλύτερη προοπτική. Η εκδήλωση της 18-01-2024 είναι μια αφορμή για να συναντηθούμε, να γνωριστούμε και ίσως να βρούμε κοινούς τόπους για μελλοντικές δράσεις όμορφες που θα οδηγήσουν το Πήλιο και την περιοχή μας σε μια θεώρηση διαφορετική.