Εδώ και 10 χρόνια, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το βασικό μέτωπο της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής αριστεράς στη χώρα. Μπορεί να μην προβάλλεται συχνά από τα ΜΜΕ και να μην έχει καταγράψει προς το παρόν εντυπωσιακά ποσοστά σε εθνικές εκλογές ή ευρωεκλογές – παρότι και αυτά τα ποσοστά της είναι πολύ μεγαλύτερα από εκείνα που έπαιρνε παραδοσιακά η επαναστατική αριστερά. Ωστόσο, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τη γνωρίζει πολύ καλά οποιοσδήποτε συμμετείχε έστω και μια φορά στις διαδηλώσεις, τις απεργίες, τις καταλήψεις, τις πλατείες της εποχής των μνημονίων, το αντιφασιστικό κίνημα που έχει φέρει τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής με την πλάτη στον τοίχο. Τη γνωρίζει χιλιάδες κόσμος από το σωματείο τους, τον χώρο δουλειάς, τη σχολή, τη γειτονιά.

Οι εργαζόμενοι, οι νεολαία, τα καταπιεσμένα στρώματα γνωρίζουν τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την ανυποχώρητη και ασυμβίβαστη στάση τους στους αγώνες και για την ανεξαρτησία τους από τους εργοδότες, το κράτος και τους θεσμούς του. Την ανεξαρτησία αυτή την έχουν αποδείξει στην πράξη οι δεκάδες εκλεγμένοι της σε δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια. Το αποδείξαμε και στο περιφερειακό συμβούλιο της Θεσσαλίας, όπου εκλέξαμε σύμβουλο για τρίτη συνεχόμενη φορά.

Στις εκλογές του Ιούλη αξίζει να ενισχυθεί η φωνή και η αυτοπεποίθηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί η αντικαπιταλιστική αριστερά είναι που θα πρωτοστατήσει την επόμενη μέρα στους αγώνες ενάντια στα νέα μέτρα που νομοτελειακά θα έρθουν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φεύγει, γιατί όσοι την υποστήριξαν δικαίως της γυρνάνε την πλάτη, επειδή έκανε το ίδιο με τις προηγούμενες κυβερνήσεις: έφερε και εφάρμοσε μνημόνια. Η ΝΔ είναι γνωστή σε όλους για τον λυσσαλέο τρόπο με τον οποίο υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ισχυρών ενάντια στους εργαζομένους και τους αδύναμους.

Την κυβέρνηση την διεκδικούν δυο κόμματα που και τα δυο έφεραν μνημόνια. Μνημόνια ψήφισαν και όλα τα κόμματα που στις δημοσκοπήσεις φαίνεται να μπαίνουν στη βουλή – με την εξαίρεση του ΚΚΕ, το οποίο όμως εχθρεύεται κάθε μαζική μαχητική κινητοποίηση την οποία δεν ελέγχει, όπως οι πλατείες του 2011 ή παλιότερα ο Δεκέμβρης του 2008.

Δεν αξίζει να χαρίσει κανείς στην ψήφο του στο ένα κυβερνητικό κόμμα για να μη βγει το άλλο, στη λογική του "μικρότερου κακού". Δεν αξίζει να ψηφίσει κάποιο μικρότερο κοινοβουλευτικό κόμμα, που όμως κάνει τα ίδια με τα μεγάλα, στο όνομα της "πολυφωνίας". Αξίζει να ενισχύσει την αντικαπιταλιστική αριστερά, που λέει καθαρά ότι ό,τι κερδίζουμε, το κερδίζουμε με τους αγώνες μας και δεν μας το χαρίζει καμία κυβέρνηση. Αξίζει να ενισχύσει την αριστερά που λέει καθαρά ότι οριστική λύση στα προβλήματά μας θα βρούμε μόνο όταν περάσει ο πλούτος, που εμείς παράγουμε και μας τον απομυζούν λίγες οικογένειες καπιταλιστών, και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων και των καταπιεσμένων. Αξίζει να ενισχύσει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.