Μπορεί να ακούγονταν αρκετά έξω από εμάς αλλά δεν μοιάζει πλέον και τόσο. Ο όρος «περιβαλλοντικοί πρόσφυγες» δεν βρίσκεται τόσο μακριά, έστω και αν αφορά την αλλαγή γειτονιάς και όχι χώρας. Οι καιροί και το κλίμα αλλάζουν και τα υφιστάμενα τουλάχιστον έργα δεν... το σηκώνουν.

Κάτοικος στο Τσιφλίκι μας περιέγραφε πως χθες κοντά στις 5 το απόγευμα, μόλις είδε τη στάθμη του νερού στον χείμαρρο να ανεβαίνει, πήρε με δική της πρωτοβουλία και όχι με ενημέρωση των αρχών, αμέσως τα παιδιά της και τα μετέφερε σε πιο ασφαλή χώρο μακριά από τη γειτονιά. Πριν τρεις εβδομάδες με τον "Daniel", τα είχε φυγαδεύσει όταν τότε κοντά στα μεσάνυχτα "έσπασε" ο χείμαρρος με την οικογένεια να κινδυνεύει και να τρομοκρατείται.

Μιλώντας στο Μουσικό Βαγόνι μας τόνισε πως επέστρεψε κυρίως για τα ζώα που έχει στο σπίτι και φυσικά... είδε τον τρόμο με τα μάτια της ξανά, όταν λίγο πριν τις 8 τα ορμητικά νερά κατέβηκαν σαν ποτάμι και πλημμύρισαν εκ νέου τη γειτονιά.

Οι κάτοικοι ζητούν έργα. Η πολιτεία οφείλει να ενδιαφερθεί αλλά ακόμα κι αν το κάνει ποιος εγγυάται ότι μέχρι να ολοκληρωθούν, δεν θα έχουμε ξανά κακοκαιρίες με κωδικές ονομασιες και ίδια φαινόμενα. Το Τσιφλίκι και η περιοχή περιμετρικά του χειμάρρου είναι φανερά πλέον, κάθε φορά, εν δυνάμει σε κίνδυνο με τις τόσο έντονες νεροποντές.

Η ίδια μας εξηγεί πως πλέον στην οικογένεια σκέφτονται σοβαρά την μετακόμιση από την γειτονιά. Κάτι που δεν ειπώθηκε πρώτη φορά, αφού οι κάτοικοι είναι απελπισμένοι και δεν θέλει κανείς να ξαναβιώσει τρίτη και τέταρτη φορά παρόμοιο κίνδυνο, καταστροφές και ταλαιπωρία.