Aνακοίνωση της Τ.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ για τα εργατικά δυστυχήματα στην Μαγνησία

Δυο ακόμη νέοι εργάτες έχασαν τη ζωή τους στη μάχη για το μεροκάματο, ένας 38χρονος πατέρας δύο παιδιών, 5 και 11 ετών και ένας 28χρονος.

Ο 38χρονος έχασε τη ζωή του στο ναυπηγείο, στην Αγ. Κυριακή Τρικερίου, όπου επικρατούν μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, όταν εγκλωβίστηκε στο σύρμα, στο καρούλι, που τραβάει τα πλοία στη στεριά την ώρα ανέλκυσης βάσης και διαμελίστηκε, βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Ο 28χρονος, στην Χαλυβουργία Βόλου, καταπλακώθηκε από ράουλο στα έλαστρα, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.

Τα σημερινά εργατικά δυστυχήματα έρχονται να προστεθούν στη μακρά λίστα εργοδοτικών εγκλημάτων από την εντατικοποίηση της εργασίας και τη μη τήρηση των μέτρων προστασίας που απαιτούνται, που λογαριάζονται ως κόστος από την εργοδοσία. Απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι στη Χαλυβουργία είχαμε 2 νεκρούς εργάτες. Μόλις πριν από λίγες μέρες θρηνήσαμε το χαμό ακόμη ενός εργάτη στη Χαλυβουργία, που έπεσε από μεγάλο ύψος. Μέσα σε 40 μέρες, στη Μαγνησία, έχουμε 3 νεκρούς εργάτες. Γεννιούνται σοβαρά ερωτηματικά για το τι είδους έλεγχοι γίνονται από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση φέρνει ένα νέο αντεργατικό έκτρωμα με κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και εντατικοποίηση της εργασίας, με δουλειά έως 13 ώρες για όλους, ευέλικτη εργασία, κατάργηση του 5μερου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των εργαζομένων. Θυσιάζουν τα δικαιώματα και τη ζωή των εργατών στο βωμό των κερδών των λίγων, των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ ζητά να αποδοθούν ευθύνες για την παραβίαση των μέτρων υγείας και ασφάλειας. Τα εργοδοτικά εγκλήματα δεν μπορούν να μένουν ατιμώρητα. Να παρθούν όλα τα μέτρα προστασίας της ζωής, της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς. Να σταματήσει το αίσχος με την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών, που πρέπει να στελεχωθούν με το απαραίτητο προσωπικό και με τα απαραίτητα υλικοτεχνικά μέσα που θα διευκολύνουν τον ρόλο τους. Να υπάρχει μέριμνα για τη στήριξη των οικογενειών των συναδέλφων που έχασαν τη ζωή τους. Μόνο με οργανωμένο και ανυποχώρητο αγώνα μπορούμε να επιβάλουμε την προστασία των δικαιωμάτων μας και της ζωής μας.