H ιστορία ενός ταξιτζή
Χρησιμοποιώ ταξί. Έχει ενδιαφέρον η αμεσότητα της επικοινωνίας, η ενημέρωση για το τι λέει ο κόσμος και μεγαλύτερο η εξιστόρηση της φύσης του επαγγέλματος, οι πολλές ώρες στο τιμόνι, η αγωνία της κούρσας, το άγχος μη και συμβεί καμιά βλάβη.
Ο επαγγελματίας ταξί, αφού είδε το αποκούμπι των γηρατειών του, την αξία της άδειας δηλαδή να εξανεμίζεται, πριν τα μνημόνια, στους μνημονιακούς χρόνους υπέστη ένα πραγματικό σοκ.
Με την εισβολή του ΔΝΤ και των θεσμών, η οποία επέφερε 1.000.000 ανέργους και μείωση του εισοδήματος των πολιτών κατά 25-40%, ο ταξιτζής είδε την πελατεία του να μειώνεται, να μειώνεται, να μειώνεται, οι ώρες στην πιάτσα να αυξάνονται, οι κούρσες να λιγοστεύουν. Ο ίδιος παρά το γεγονός ότι πάθαινε μια βίαιη καταστροφή, που θα τον οδηγούσε έξω από το επάγγελμα, προσπάθησε να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο. Κατάργησε το δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα για τον εαυτό του και μηδένισε τη χρέωση του τηλεφωνήματος.
Όσο όμως το βύθισμα στα μνημόνια προχωρούσε, η ανέχεια του κόσμου αυξάνονταν και μαζί της η ανεργία, η δουλειά έπεφτε, αλλά οι ασφαλιστικές εισφορές των 950 € ανά δίμηνο έτρεχαν. Ξαφνικά μια μεγάλη ομάδα επαγγελματιών βρέθηκε χρεωμένη μέχρι το λαιμό, χωρίς να φταίει σε τίποτα. Αυτά συνέβησαν μέχρι και το 2014, με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Παπαδήμου, Σαμαρά Βενιζέλου. Οι επαγγελματίες ταξί χρειάζονταν 5 κούρσες τη μέρα μόνο για το ΤΕΒΕ, ενώ αδυνατούσαν να συντηρήσουν τα αυτοκίνητα, τα εργαλεία του μεροκάματου και φορτώνονταν με χρέη χιλιάδων ευρώ.
Με την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, άρχισαν να παίρνουν μια ανάσα. Καθώς οι ασφαλιστικές εισφορές έγιναν ανάλογες με το εισόδημα και μπορούσαν να τις πληρώσουν. Καθώς νομοθετήθηκαν ρυθμίσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία (120 δόσεις) ακόμα και με κούρεμα του κεφάλαιου και δημιουργήθηκε ο δρόμος, για μια ήπια και ανεκτή αποπληρωμή των χρεών που δημιουργήθηκαν από το 2010 ως το 2014. Καθώς χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν δουλειά, επανήλθε η κανονικότητα, μοιράστηκαν επιδόματα και είδαν τη δουλειά να αυξάνει. Και φυσικά δεν φτάνουν αυτά. Όμως ήδη ψηφίστηκε για τα εισοδήματα του 2019, η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης από το 1ο ευρώ και η παρακολούθηση της κλίμακας των μισθωτών με αφορολόγητο, ήδη ψηφίστηκε η μείωση του φόρου κατά 1%, ήδη ψηφίστηκε η μείωση της προκαταβολής φόρου κατά 50%. Τα παραπάνω δίνουν το δικαίωμα στον επαγγελματία ταξί, να κρατήσει τη δουλειά του, να αντιμετωπίσει το μέλλον με αισιοδοξία. Και φυσικά αυτά δεν φτάνουν. Η ολοκλήρωση θα συμβεί όταν η ανεργία θα μειωθεί σε φυσιολογικά επίπεδα ( κάτω από 10%), όπως επαγγέλλεται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη τετραετία, πράγμα που θα αυξήσει τη δουλειά.
Ας σκεφτούμε τι θα σημάνει για τον επαγγελματία ταξί, η υλοποίηση του προγράμματος της ΝΔ. Με το καλημέρα θα απολυθούν 200.000 εργαζόμενοι, η πελατεία θα μειωθεί εκ νέου, το σπιράλ του θανάτου θα ξεκινήσει πάλι. Η αύξηση του ΦΠΑ στο ρεύμα, το αέριο και τα φάρμακα από 6% στο 11%, κλέβει κούρσες. Η απελευθέρωση της UBER, καταστρέφει επαγγελματίες. Η σύγκριση για κάθε καλόπιστο σκεπτόμενο άνθρωπο, είναι καταλυτική. Τίποτα το ευοίωνο δεν έχει να περιμένει από την ΝΔ, ο επαγγελματίας ταξιτζής εκτός από την καταστροφή του.
Η παραπάνω ιστορία, αντιστοιχεί σε κάθε επαγγελματία. Σε κάθε επαγγελματία που είδε σιγά σιγά ότι οι θυσίες του έπιασαν τόπο, καθώς η κοινωνία έμεινε όρθια κι άρχισε να συνέρχεται ικανοποιώντας τις βασικές της ανάγκες.
Είναι φανερό ότι η επιστροφή στο 2014, ένα υπόσχεται. Κέρδη για τους λίγους που έχουν και εκ νέου εξαθλίωση για τους πολλούς που δεν έχουν.
Εμείς ο ΣΥΡΙΖΑ είμαστε με τους πολλούς. Και στης εκλογές της 7ης Ιούλη, ζητούμε την ψήφο σου καθώς η εκλογή θα καθορίσει τη ζωή μας. Αν θα πάμε μπροστά στο δρόμο που με δυσκολίες, θυσίες αλλά και λάθη ανοίξαμε ή αν θα γυρίσουμε πίσω στην εξαθλίωση των μνημονίων.