Πρώτο: Γιατί αποτελεί καταδίκη βάθους, όχι μόνο της αδίστακτης αντιλαϊκής πολιτικής που ασκήθηκε όλα τα τελευταία χρόνια απ` τους θλιβερούς διεκπεραιωτές της (ΝΔΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑπαρά τις διαφορές

αποχρώσεων), αλλά και των πραγματικών διαμορφωτών και φορέων της, της ΕΕ, του ΔΝΤκαι του πλέγματος εγχώριου και πολυεθνικού κεφαλαίου. Αποτελεί ταυτόχρονα ουσιαστική καταδίκη της φασιστικής απειλής καθώς τη συνδέει με τις πραγματικές αιτίες που τη γεννούν.

 

Δεύτερο: Γιατί αποτελεί παρακαταθήκη για την ανάπτυξη αποφασιστικών λαϊκών και εργατικώναγώνων ήδη από την επόμενη μέρα. Αυτό δεν συμβαίνει απλά και μόνο λόγω της μαχητικότητας, της

πολιτικής και οργανωτικής ωριμότητας των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά κυρίως επειδή το Αντικαπιταλιστικό Πρόγραμμα των άμεσων και αναγκαίων διεκδικήσεων που προβάλλει, προσφέρει τον αναγκαίο προσανατολισμό και την εσωτερική δυναμική που απαιτείται. Είναι ένα Πρόγραμμα με προμετωπίδα την έξοδο από την ΕΕ και με κεντρικούς κόμβους την μονομερή διαγραφή του χρέους, τη στάση πληρωμών, την εθνικοποίηση των τραπεζών, των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας καθώς και των επιχειρήσεων διαχείρισης κοινωνικών αγαθών με εργατικό-λαϊκό έλεγχο.

 

Τρίτο: Γιατί αποτελεί συμβολή στην ανάδυση μιας άλλης αριστεράς. Μιας αριστεράς που έχουν ανάγκη, όσο ποτέ άλλοτε, οι καιροί και σήμερα λείπει απελπιστικά. Μιας αριστεράς λαϊκήςκαι συνάμα ανατρεπτικής, ενωτικής-μετωπικής και ταυτόχρονα οραματικής και αξιακής. Μιας αριστεράς ικανής να συμβάλει στον πιο κρίσιμο πολιτικό στόχο, στην εμφάνιση και τον σχηματισμό μορφών αυτοοργάνωσης του λαού, ανεξάρτητων από το σύστημα και ανταγωνιστικών προς αυτό, για να μπορεί να επιβληθεί η λαϊκή θέληση.

 

Τέταρτο: Γιατί μια τέτοια ψήφος στην σημερινή κρίσιμη καμπή μπορεί να αποτελέσει μια μικρή αλλά σημαντική ψηφίδα στο συνολικό ψηφιδωτό μιας μεγάλης επιδίωξης. Στην ανατροπή του φονικού- ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που αποκτά μέσα από τη σημερινή ιστορική του κρίση αδυσώπητα υπεραντιδραστικά χαρακτηριστικά. Είναι μια στρατηγική επιδίωξη που συνδέεται με τις ευγενικές ιδέες

της καθολικής κοινωνικής ελευθερίας και χειραφέτησης, δηλαδή μιας νέας σύγχρονης κομμουνιστικής απελευθέρωσης πάνω στα μαρξικά πρότυπα. Ταυτόχρονα είναι μια επιδίωξη που γίνεται σήμερα αναγκαία προϋπόθεση ακόμη και για την ίδια μας τη ζωή, για μια ζωή αξιοβίωτη.