Μετά το αποτελέσματα των ευρωεκλογών, παρατηρούμε ένα μπαράζ δηλώσεων και δημοσιευμάτων από το στρατόπεδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σχετικά με την αμφισβήτηση των ψηφισμένων φιλολαϊκών μέτρων της κυβέρνησης. Παράλληλα, άρχισαν και οι αναλύσεις σχετικά με τα αίτια που οδήγησαν στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε το σχεδιασμό της επόμενης περιόδου με στόχο την ανατροπή του αποτελέσματος των ευρωεκλογών και η ΝΔ χαράσσει στρατηγική για την επίτευξη κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας. Όπως, προαναφέραμε, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά και την εμπιστοσύνη που έλαβε στην κάλπη των ευρωεκλογών, αρχίζει να ξεδιπλώνει το πρόγραμμα του για την επόμενη τετραετία. "Δεν υπάρχουν οικονομικά περιθώρια για τη καταβολή της λεγόμενης 13ης σύνταξης", "η ρύθμιση των 120 δόσεων υπονομεύει την οικονομία", "ο τομέας της υγείας πρέπει να ανοίξει και στα ιδιωτικά συμφέροντα", είναι ορισμένες από τις δηλώσεις που σκιαγραφούν τους σχεδιασμούς του κ. Μητσοτάκη. Η επερχόμενη μάχη λοιπόν, θα αφορά αποκλειστικά την προγραμματική αντιπαράθεση για την Ελλάδα του αύριο, ανάμεσα στον Α. Τσίπρα και στον Κ. Μητσοτάκη.

Σε αυτή την αναμέτρηση, οι φίλοι τα μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουν να επικοινωνήσουν τις μελλοντικές προτεραιότητες που θέτει η Αριστερά. Τόνωση της ανάπτυξης με έμφαση στη παραγωγή και την καινοτομία, δημιουργία νέων και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας, ενίσχυση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, θωράκιση και διεύρυνση του κοινωνικού κράτους και εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών, θα είναι οι αιχμές διεκδίκησης της ψήφου των πολιτών. Όμως, κυρίαρχα και πριν απ’ όλα ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να κάνει την αυτοκριτική του. Διότι παρά τις προσπάθειες και τον σημαντικό αγώνα που έδωσε αυτά τα τέσσερα χρόνια για την υπεράσπιση των μη προνομιούχων, αποδεικνύεται πως η ρητορική ορισμένων κορυφαίων στελεχών του, πρόσβαλε ή και εξόργισε σε ορισμένες περιπτώσεις τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που έδειξαν εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ακόμη και μετά τον επώδυνο συμβιβασμό τους 2015.

Ενδεχομένως, να εντοπίζονται και λάθη στην επικοινωνιακή στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα τέσσερα χρόνια και αδυναμία στο να προβάλει τα θετικά επιτεύγματα της διακυβέρνησης του. Ταυτόχρονα, όμως, επιβάλλεται να αναγνωρίσουμε πως στο επίπεδο της καθημερινότητας οι πολίτες δεν διαπίστωσαν κάποια ουσιαστική βελτίωση. Η δυσλειτουργία του δημοσίου, η συνειδητή επιβάρυνση της μεσαίας τάξης με σκοπό την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας και η διάψευση των προσδοκιών σημαντικής μερίδας της κοινωνίας για σύγκρουση και ρήξη με κατεστημένες αντιλήψεις οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 24%. Διότι, για πολλούς, ο κόσμος που στήριξε τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν το έκανε για μία απλή διαχείριση της εξουσίας στη λογική των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά για την αλλαγή παραδείγματος πολιτικής, για την υπέρβαση των νοοτροπιών της χρεοκοπημένης Ελλάδας και για την καθολική δικαιοσύνη. Και ας είμαστε ειλικρινείς, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αποδεικνύει πως ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε.

Σύμφωνα με τον Μπαίκλιν, "η οδός της καλυτέρας προόδου είναι η διαρκής κριτική του εαυτού μας". Κάνουμε, λοιπόν, την γενναία και αυστηρή αυτοκριτική μας, διαπιστώνουμε τα λάθη μας, τα διορθώνουμε και επιχειρούμε την επανασύνδεση μας με όσους –δικαίως ή αδίκως- μας γύρισαν την πλάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής, επιβάλλεται να βγει από τα γραφεία του και να έρθει σε επαφή με τις χιλιάδες του κόσμου που γέμισε πλατείες και γήπεδα την προηγούμενη περίοδο και αγκάλιασε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α. Τσίπρα. Να ανανεώσει το στελεχιακό δυναμικό του και να εντάξει στους κόλπους του τον κόσμο που συνέχισε να πλησιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και μετά την ήττα της περασμένης Κυριακής. Άλλωστε, το εγχείρημα της Προοδευτικής Συμμαχίας θα μακροημερεύσει μόνο με όρους κοινωνίας και συγκρότησης από τα κάτω και όχι με συνεργασίες "κορυφής" που σε αρκετές περιπτώσεις προκαλούν το κοινό αίσθημα.

Το σκορ τελικά έγραψε 1-0 υπέρ της ΝΔ στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο ημίχρονο, ρίχνονται στη μάχη οι 1.350.000 ψηφοφόροι που εμπιστεύτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις 26 Μαΐου και παλεύουν μέχρι τελευταία στιγμή για την ανατροπή. Ο αγώνας γνωρίζουμε πως θα είναι δύσκολος, σε κάθε περίπτωση όμως οφείλει να έχει συνέχεια.