Πώς μειώνουμε τον κίνδυνο όταν οδηγούμε τα παιδιά στο δρόμο;
Χωρίς σε καμία περίπτωση να θέλω να συνδέσω τις συνθήκες στον οδυνηρό χαμό ενός μικρού κοριτσιού που παρασύρθηκε σήμερα από αυτοκίνητα στην Κέρκυρα και βρήκε τραγικό θάνατο, απλώς ως αφορμή, αναρωτιέμαι -για μία ακόμη φορά- αν εδώ στο Βελεστίνο το να μην μπορεί ο κόσμος και ιδιαίτερα τα παιδιά να χρησιμοποιούν το κατειλημμένο από αμάξια πεζοδρόμιο σε κεντρικούς δρόμους ή να κυκλοφορούν ανάμεσα σε μηχανάκια και οχήματα φορτηγά μέσα στον πεζόδρομο, είναι ασφαλές...
Η Aστυνομία και ο Δήμος (συνολικά ως δημοτικό συμβούλιο) γνωρίζουν το χρόνιο πρόβλημα, όπως η Δημοτική Αρχή γνώριζε και για το Δημοτικό Στάδιο Βελεστίνου και τοποθετήθηκε, προς τιμήν της, ειδική πινακίδα. Σοβαρό μέτρο που ελπίζω να βρίσκεται σε ισχύ ήταν και ο σχολικός τροχονόμος έξω από το 1ο Δημοτικό Σχολείο.
Στον δε πεζόδρομο πολλά και καθημερινά, μέρα-νύχτα, τα παραδείγματα, ακόμα και κατά τη διάρκεια του Ρηγείου Δρόμου είδαμε μέσα αυτοκίνητο...
Φορτηγά και αμάξια κάνουν όπισθεν με αναστροφή ενώ κυκλοφορεί κόσμος. Μηχανάκια να περνούν με κανονική ταχύτητα δίπλα από μαθητές. Στο Δήμο ισχυρίζονται ότι οι μπάρες που είχανε τοποθετηθεί για αυτό το σκοπό δεν... βόλευαν κάποιους οι οποίοι τις «απενεργοποίησαν». Ναι, αλλά αυτό πέρασε... Το σαμαράκι μείωσης ταχύτητας στην όδο Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ένα ακόμα προστατευτικό μέτρο, είναι πλέον διαλυμένο. Φυσικά, το ότι δεν χρειάζεται να γκαζώνουμε σε κατοικημένη περιοχή, είναι αυτονόητο αλλά...
Αναρωτιέμαι, χωρίς να θεωρώ ότι το να ζω σε χωριό προσφέρει άφεση αμαρτιών για όλα τα παραπάνω και να παραβλέπω φυσικά τη δική μας ευθύνη ως δημοτών με την παραβατική συμπεριφορά απέναντι στα ίδια μας τα παιδιά, είναι τόσο δύσκολο τελικά να επιτευχθεί μία συνεργασία αυτών των δύο σημαντικών φορέων, να μπουν κανόνες και να ελαχιστοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι κίνδυνοι;
Φ.Π.