Εθνικές και αυτοδιοικητικές. 

 

Ας ξεχάσουμε λίγο ονόματα και ιδιότητες. 

 

Τα αποχωρίζομαι πρώτη.

 

Είμαι μια κάτοικος του Βόλου και ακούω για καύση σκουπιδιών σε εργοστάσιο του Βόλου, για ίδρυση μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων στην Μαγνησία, για την κατασκευή πλωτής πλατφόρμας για την μετατροπή υγροποιημένου φυσικού αερίου στον Παγασητικό.

 

Δεν καταλαβαίνω τους όρους. 

 

Απο το 2013 - 2014.

 

Διαβάζω γιατρούς και περιβαντολόγους. 

 

Λένε για αυξημένες τιμές ρύπων στην ατμόσφαιρα. 

 

Μυρίζω κάθε πρωί και βράδυ κάτι έντονο στην ατμόσφαιρα που μου προκαλεί δυσφορία. 

 

Μαθαίνω ότι ο καρκίνος του πνεύμονα θερίζει στην πόλη μου. 

 

Τα εγγόνια μου και οι συμμαθητές τους έχουν συχνά κρίσεις άσθματος και αλλεργίες. 

 

Αρχίζω να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά. 

 

Οι μετρήσεις όμως των αρμοδίων με καθησυχάζουν. 

 

Έρχεται η πανδημία και η διάγνωση θανάτων από κορωνοϊό. Για τρία χρόνια οι περισσότεροι, όχι όλοι, σιωπούν σε ότι αφορά την περιβαντολογική επιβάρυνση. 

 

Ακολουθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία. 

 

Φταίνε οι Ρώσοι φταίνε οι Ουκρανοί 

 

Κυρώσεις ο ένας κυρώσεις στον άλλο. 

 

Εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω ποιος φταίει. 

 

Εν τω μεταξύ ο μισθός δεν φτάνει για να καλυφθούν τα πάγια έξοδα της οικογένειας, ψάχνομαι για αλλαγή παρόχου ηλεκτρικού ρεύματος, ψάχνομαι για σόμπα με ξύλα, για θέρμανση με πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. 

 

Μου δίνουν κάτι επιδοτήσεις για σούπερ μάρκετ, για το ρεύμα, για ιατρικές εξετάσεις. 

 

Πάλι δεν βγαίνω στο σούπερ μάρκετ. Οι μπαγάσες, λέω, μίκρυναν και την ποσότητα στις συσκευασίες. 

 

Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ ,περιορίστηκα στα βασικά, έβαλα ένα πουλόβερ το χειμώνα παραπάνω, άφησα και τα δόντια αφτιαχτα. 

 

Κι εκείνο το καζανάκι που στάζει, και το σοβά που φούσκωσε, άφτιαχτα κι αυτά. 

Για να πληρώσω ρεύμα, νερό, πετρελαιο ας μείνουν λίγο πίσω. 

 

Έρχεται άλλωστε καλοκαίρι. 

 

Και μαζί με το καλοκαίρι η ώρα της κατασκευής της πλωτής πλατφόρμας lng. 

 

Τώρα πια μιλούν όλοι γι αυτό. 

 

Τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω ότι πρόκειται για αέριο που έρχεται από την Αμερική γιατί η Ρωσία έκλεισε τη στρόφιγγα. 

 

Μεγάλη δαπάνη σκέφτομαι. Πόσο μήκος αγωγών μεταφοράς!! 

 

Αμ δεν είναι έτσι μου λένε 

 

Έρχεται όπως ο πάγος στα χρόνια της κατοχής 

 

Και θα τον λιώνουν στην πλατφόρμα δεν ξέρω κι εγώ σε πόσους βαθμούς. Απελευθέρωση θερμότητας το λιώσιμο. Υψηλής θερμότητας Τόσο υψηλής που καίει  ό,τι ζει στη θάλασσα. Η στάχτη ή τα υπολείμματα της καύσης πέφτουν στη θάλασσα Αντίο μπάνια, αντίο τουρισμός, αντίο εξοχικά παραθαλάσσια σπίτια. 

 

Και το χειμώνα; βάλε τα σκουπίδια που θα καίγονται, βάλε αυτά που θα επεξεργάζεται το εργοστάσιο που θα γίνει, πόσο ακόμα μπορούν να αντέξουν τα πνευμόνια μας; Και μάλιστα πνευμόνια επιβαρυμένα από τον κορωνοϊό που πέρασα. 

 

Να διακινδυνεύσω τα πνευμόνια μου ή να έχω φτηνό αέριο;

 

Δεν θα είναι φτηνό και πάλι, μου λένε. 

 

Έχει κόστος η μεταφορά με τάνκερ, ο εξοπλισμός της πλατφόρμας, οι εξειδικευμένοι εργάτες, η διοχέτευση στην Ευρώπη. 

 

Μα εγώ ζω δίπλα, αναρωτιέμαι Την ίδια τιμή θα πληρώνω το αέριο;

 

Ε ναι μου λένε. Αφού η ενέργεια είναι στο χρηματιστήριο. Κάθε μέρα θα βγαίνει η τιμή πώλησης. 

Δηλαδή συνοψίζοντας: θα τρώω με κουπόνια, θα αφήσω αφτιαχτα καζανάκι  σοβά και δόντια  για να μπορώ να πηγαίνω τα παιδιά σχολείο κι εγώ στη δουλειά, να σπάζει λίγο η υγρασία στο σπίτι, να έχω και στην άκρη πέντε δεκάρες για τα εισπνεόμενα σκευάσματα για το άσθμα που δεν συνταγογραφουνται. 

 

Κι ο πόλεμος συνεχίζεται στην Ουκρανία, Τώρα έχει απλωθεί και θα απλωθεί λένε κι άλλο. 

 

Γέμισε η πόλη μου ξένους φαντάρους που μπαινοβγαίνουν καλοδεχουμενοι σε δημαρχεια, σε στρατόπεδα, σε λιμάνια. 

Και εγώ τον φοβάμαι τον πόλεμο. 

 

Όπως φοβάμαι και το θάνατο. 

 

Θα κατέβω την Δευτέρα στο δημαρχείο του Βόλου.

 

Στις 11 το πρωί.

 

Λίγο αργά άρχισα να καταλαβαίνω, αλλά θα κατέβω. 

 

Θέλω να πω μπράβο στο δήμαρχο για τα αρνιά που μοίρασε το Πάσχα σε άπορες οικογένειες. Θέλω να του πω μπράβο που ο τελικός κυπέλλου θα γίνει με κερκίδες γεμάτες παιδιά. 

 

Θέλω όμως να του ζητήσω να μπει λίγο στη θέση μου. 

 

Τώρα που κατάλαβα τι σχεδίαζαν επί δεκαπέντε χρόνια πίσω από την πλάτη μου οι πατριδοκαπηλοι.