Πρόκειται για σοβιετικού τύπου μέτρα που έχουν οδηγήσει αρκετά εργαστήρια σε αναστολή της λειτουργίας τους και όσα επιβιώνουν ακόμα σε οικονομική ασφυξία. Οι δε στρεβλώσεις που προκαλούν σε όλη την αλυσίδα της Υγείας, έχουν απορρυθμίσει πλήρως τη λειτουργία της αγοράς. Είναι παράλογο να καλείται ο ιδιωτικός διαγνωστικός τομέας να καλύπτει, και μάλιστα εκ των υστέρων, το έλλειμμα χρηματοδότησης αλλά και διαχείρισης του κράτους. Είναι επίσης πολλαπλώς αντισυνταγματικό. Αντιστρατεύεται το άρθρο 29 που προστατεύει την εργασία, το άρθρο 78 που ορίζει τον τρόπο επιβολής φόρων, το άρθρο 4 που ορίζει ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους και το άρθρο 17 που προστατεύει την περιουσία.

Τα ιατρεία και τα εργαστήρια, ενώ υποχρεούνται σε ανελαστικές δαπάνες (κόστος ενέργειας, τήρηση υγειονομικού πρωτοκόλλου, έξοδα για αναλώσιμο υλικό, δαπάνες μισθολογικής αποζημίωσης, κ.λπ.), εντέλλονται από το κράτος να εκτελούν τα παραπεμπτικά των εξετάσεων των ασφαλισμένων, το οποίο, στο τέλος του χρόνου, απλώς δεν πληρώνει. Την ίδια συμμετοχή στην πληρωμή του νοσοκομείου (ΚΕΝ), για τη νοσηλεία του εκάστοτε ασθενή, το κράτος αποφασίζει να την αποδώσει, κουτσουρεμένη κατά 30% στο ιδιωτικό νοσοκομείο, σε σχέση με το δημόσιο. Έτσι η αιμορραγία επιστημονικού δυναμικού της χώρας μας επιτείνεται, λόγω των ιατρών, που αφού εξοντωθούν οικονομικά, αναγκάζονται να μεταναστεύσουν.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ υποστηρίζει: