Σχεδόν ένα μήνα μετά το έγκλημα στα Τέμπη, λίγες μόλις ημέρες γίνεται πτώση παράθυρου σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. σήμερα προστίθεται ακόμα ένα περιστατικό στο 18^οδημοτικό σχολείο Βόλου. Σε ωράριο λειτουργίας του σχολείου έγινε πτώση τμήματος από το ταβάνι σχολικής τάξης, ευτυχώς σε ώρα διαλειμματος, πάνω σε θρανία και στην έδρα του δασκάλου.

Ένα ακόμη περιστατικό που επιβεβαιώνει πως «Τέμπη» δυστυχώς, υπάρχουν πολλά στην καθημερινότητα και στη ζωή των παιδιών μας. Επιβεβαιώνει πως το πρόβλημα για κάθε μαθητή, εργαζόμενο γονιό, εργαζόμενο εκπαιδευτικό, δεν είναι ότι «δεν υπάρχει κράτος για να μεριμνήσει», αλλά ότι υπάρχει το σημερινό κράτος που στηρίζει και ενισχύει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και θάβει ακόμη και τις ανθρώπινες ζωές για αυτά. Επιβεβαιώνει πως, στο δημόσιο σχολείο, που δεν αποφέρει κέρδη στο κράτος των μεγαλοεπιχειρηματιών, των βιομηχάνων, η ασφάλεια και η προστασία της ζωής των μαθητών και των εκπαιδευτικών δεν είναι «επιλέξιμο» έργο. Επιβεβαιώνει ότι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν εγκληματικές ευθύνες. Επιβεβαιώνει ότι η τοπική διοίκηση, και ο Δήμος Βόλου και η Περιφέρεια Θεσσαλίας, «βάζουν πλάτη»  και υπηρετούν αυτήν την εγκληματική πολιτική.

Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω:

• Σε αυτό το κράτος « πέφτει βαρύ» λόγω του μεγάλου κόστους, να πραγματοποιήσει με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό ελέγχους αντισεισμικής θωράκισης, στατικότατος κλπ σχολικών κτηρίων.  Είναι ελάχιστοι οι έλεγχοι έχουν γίνει στα 3000 περίπου σχολικά συγκροτήματα της χώρας που είναι αρκετά παλιά στην κατασκευή τους. 
• Στην περιοχή μας πάνω από το 60% είναι κτισμένα πριν από τον αντισεισμικό κανονισμό του 1984. Σχολικά κτήρια που είναι παλιά, επικίνδυνα, κακοσυντηρημένα, με αποτέλεσμα μέχρι τώρα να «βρέχει σοβάδες», να πέφτουν κεντρικές πόρτες των αύλιων χώρων σχολείων κ.α
• Στην περιοχή μας υπάρχουν μαθητές που κάνουν μάθημα μέσα σε αίθουσες τρύπες, σε κοντέινερ, υπάρχουν σχολεία χωρίς ειδικούς χώρους για άθληση, μουσική, επικίνδυνα εργαστήρια, κλπ, για ασφαλές παιχνίδι στις ώρες διαλειμμάτων καθώς πολλές αυλές σχολικών συγκροτημάτων είναι κακοφτιαγμένες και συντηρημένες, σε κάποιες περιπτώσεις ανεπαρκής για να καλύψουν ανάγκες πολλών μαθητών ειδικά σε σχολεία που συστεγάζονται. 

Είναι απαράδεκτο το 2023 να συζητάμε για τα αυτονόητα, να μην αισθάνονται ασφαλείς οι μαθητές , οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς στα σχολεία.

Η ασφάλεια στο σχολικό περιβάλλον δεν περιορίζεται στη στατική επάρκεια του κτηρίου. Αποτελεί ευρύτερο θέμα που σχετίζεται με την αναγκαιότητα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των μαθητών, των εκπαιδευτικών και άλλων ομάδων εργαζομένων στο σχολείο (καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες, σχολικοί νοσηλευτές, κ.λπ.), όπως επίσης και την αλληλεπίδραση με το εξωτερικό περιβάλλον.

Απευθυνόμαστε προς  Δήμο Βόλου και στις αρμόδιες υπηρεσίες του,  Περιφέρεια Θεσσαλίας, τις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας:

• Υπάρχουν οι προϋποθέσεις ασφαλούς εκκένωσης και ετοιμότητα αντιμετώπισης κάθε έκτακτης κατάστασης στο σχολικό περιβάλλον; Μια σειρά προβλημάτων που απαντώνται στα σχολεία της χώρας μας αναδεικνύουν την επικινδυνότητα.
• Ποια είναι η κατάσταση ως προς τη στατική επάρκεια των σχολείων του Βόλου σε περίπτωση σεισμού μεγάλου μεγέθους; Σύμφωνα με παλιότερα στοιχεία του ΟΣΚ μεγάλος αριθμός σχολείων δεν έχει χτιστεί σύμφωνα με τις αναγκαίες αντισεισμικές προδιαγραφές.
• Είναι επαρκείς σε μέγεθος, αριθμό, πυραντοχή, οι οδεύσεις διαφυγής και οι έξοδοι κινδύνου για την περίπτωση εκκένωσης; Υπάρχουν κατάλληλοι χώροι καταφυγής; Υπάρχει ολοκληρωμένη προετοιμασία αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων (μέσα, εκπαίδευση);

Οι παράγοντες κινδύνου που αναφέρθηκαν ενδεικτικά, αναδεικνύουν ότι η προστασία της υγείας και ασφάλειας των μαθητών και των εργαζομένων στο σχολικό περιβάλλον είναι ένα ευρύτερο ζήτημα που απαιτεί συνδυασμένα να σχεδιάζονται και να λαμβάνονται μέτρα προστασίας. Η αναλυτική εκτίμηση των κινδύνων και τα σχετικά μέτρα ξεφεύγουν από το στόχο αυτής της σύντομης παρέμβασης.

Κωδικοποιημένα αναφέρουμε ότι ένα πλαίσιο ολοκληρωμένης προστασίας πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα: – εκτίμηση επικινδυνότητας – σχεδιασμό και εφαρμογή μέτρων πρόληψης – σχεδιασμό και προετοιμασία αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων – ενημέρωση – εκπαίδευση εμπλεκομένων – έλεγχο εφαρμογής – αξιολόγηση διαδικασιών.

Φυσικά, βασική προϋπόθεση για την πρόληψη των κινδύνων και την επάρκεια αντιμετώπισης των έκτακτων καταστάσεων είναι η επαρκής χρηματοδότηση για την ασφάλεια και τη συντήρηση, η επάρκεια προσωπικού (κυρίως των Εκπαιδευτικών) και η ειδική εκπαίδευση τους σε θέματα ασφάλειας, η επάρκεια μέσων αντιμετώπισης, η ίδια η οργάνωση των σχολείων (π.χ. μικρότερος αριθμός μαθητών ανά σχολείο/αίθουσα). Μια απλή ματιά στη σημερινή κατάσταση στα σχολεία αρκεί για να δει κανείς ότι απέχουμε πολύ από μια κατάσταση που διασφαλίζει την ασφάλεια των μαθητών, των Εκπαιδευτικών και των άλλων εργαζομένων στην εκπαίδευση.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση απαιτείται συντονισμένα οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και όλοι οι εργαζόμενοι να παλέψουμε, για ασφαλή σχολεία, υγεία και ασφάλεια σε κάθε χώρο εργασίας, να αντιτάξουμε τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες μας. Να παλέψουμε ενάντια σε αυτή την πολιτική που θυσιάζει τα δικαιώματα μας, για την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας όπου η οικονομία θα σχεδιάζεται με κριτήριο το σύνολο των κοινωνικών αναγκών και όχι το κέρδος.