7-9
Το έτος 2012 μοιάζει -τουλάχιστον σε μένα- πιο μακρινό από ό,τι πραγματικά είναι. Όμως μία φράση που είχα διαβάσει τότε τότε ως μότο ζωής ενός ανθρώπου έρχεται στο προσκήνιο τρομακτικά επίκαιρη.
"Προσπαθώ να ισορροπήσω μεταξύ πραγματικής και τεχνολογικής ζωής", ήταν η σύντομη μα τόσο περιεκτική πληροφορία για κάποιον που ασχολείται με τους υπολογιστές.
Aς αφήσουμε κατά μέρος ότι έντεκα χρόνια μετά συζητάμε πλέον σε σοβαρή βάση για το κατά πόσο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να λειτουργήσει με ενσυναίσθηση, να εκφράσει συναισθήματα αγάπης ή… να πονηρευτεί.
Πόσο αλήθεια μη ωφέλιμο χρόνο συνεχίζουμε να ξοδεύουμε στις οθόνες; Ποια είναι η πραγματική μας ζωή, μέσα ή έξω από το "τζάμι" (γυαλί για τις εποχές της τηλεόρασης οι οποίες είναι κι αυτές «έξυπνες»);
Το ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε για πρώτη φορά πριν λίγα χρόνια στο NETFLIX "Κοινωνικό Δίλημμα" σχετικά με την τεράστια επιρροή των Social Media στη ζωή μας, μπορεί να μας τρόμαξε αλλά αυτό θα κράτησε το πολύ λίγες μέρες για τους περισσότερους. Όλοι οι εθισμοί άλλωστε δεν είναι γνωστό ότι προκαλούν βλάβες;
Σίγουρα, χωρίς να είμαι ειδικός, θεωρώ πως με μία καταμέτρηση του χρόνου που περνά στο διαδίκτυο, ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να δει πού βρίσκεται η ισορροπία του, αν ρέπει προς τη μία ή προς την άλλη πλευρά. Σε περίπτωση που δεχθούμε ότι αυτό δεν είναι, βέβαια, μία κανονικότητα μη αναστρέψιμη.
Και μην ξεχνάμε και αυτούς που η δουλειά τους είναι ξεκάθαρα αυτή. Όπως κι εγώ. Που αναλογιζόμενος τα παραπάνω, προσπαθώ κάθε μέρα να κάνω ένα τουλάχιστον διάλειμμα αποφόρτισης. Με κινητό… εποχής 2000 και χωρίς εξωτερικές συνδέσεις.
Παρελθοντολάγνος δεν είμαι. Αναρωτιέμαι, όμως, συχνά, αν θα μπορέσουμε να έχουμε ξανά τον ίδιο τρόπο σκέψης με "παλιά". Δίχως να έχουμε στο νου μας ότι κάτι μπορεί άμεσα να δημοσιευτεί, να αρέσει (ή να μην αρέσει), να σχολιαστεί.
Μία προσπάθεια για ενδεχόμενη απάντηση θα επιτευχθεί κάθε μέρα, 7-9 το απόγευμα. Ελπίζω να την βρω. Μεγάλωσε και η μέρα, βοηθάει και ο καιρός.
