Το έγκλημα των Τεμπών και οι δημοσκοπήσεις
Tης Ιωάννας Παπαδημητρίου, υποψήφια βουλευτή Μαγνησίας με το ΚΚΕ
Αν δεν βρισκόμασταν μπροστά σε εκλογική αναμέτρηση θα χαρακτήριζα τις δημοσκοπήσεις ως απανθρωπες. Ως προϊόν αποκτηνωσης. Οι ανθρώπινες απώλειες στο βωμό αποτίμησης της πρόθεσης ψήφου.
Με μια πρώτη ματιά έτσι είναι.
Όμως είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό;
Όχι βέβαια
Στον καπιταλισμό μετά από κάθε πολιτική, οικονομική υγειονομική κρίση ακολουθούν οι δημοσκοπήσεις.
Τις μέρες αυτές το κριτήριο με το οποίο καλούνται οι πολίτες να συμμετέχουν στη δημοσκόπηση είναι οι πολιτικές ευθύνες για το δυστύχημα στα Τέμπη.
Δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις, καταλαβαίνω όμως ότι στη διαμόρφωση των αποτελεσμάτων, σημαντικό ρόλο παίζουν οι διαμόρφωση των ερωτήσεων, η επιλογή του βιοτικού επιπέδου των συμμετεχόντων, η ηλικία και η επένδυση στο συναίσθημα.
Για τα συστημικά κόμματα οι δημοσκοπήσεις ακόμη και εκείνες που δεν είναι κατευθυνομενες, είναι ένας τρόπος να σώσουν ότι σώζεται πριν τις εκλογές.
Εκείνα τα κόμματα που φαίνεται να χάνουν ποσοστά τις χρησιμοποιούν για να βρουν τρόπους να δικαιολογήσουν τη διαχείριση κάθε κρίσης, να ζητήσουν μια "ειλικρινή" συγνώμη και να ρίξουν στάχτη στα μάτια με αποζημιώσεις, επιδόματα, διευκολύνσεις και πολλά "θα" (κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση κλπ).
Από την άλλη βλέπουμε να ξεφυτρώνουν ή και να ενισχύονται ήδη υπάρχοντα, δήθεν αντισυστημικα κόμματα. Γι αυτά τα κόμματα το διακύβευμα των εκλογών είναι να λειτουργούν ως αναχώματα της αποχής από την εκλογική διαδικασία, αποτέλεσμα της λαϊκής αγανάκτησης. Επιχειρούν καθόλου αθώα να απορροφήσουν εκείνους που απορρίπτουν τα "συστημικά " κόμματα με την λογική του "όλοι ίδιοι είναι" ή του "θα ψηφίσω στην τύχη ένα μικρό κόμμα για να τιμωρήσω τα μεγάλα" . Επομένως μόνο αντισυστημικα δεν είναι.
Αφού λοιπόν αξιολογήσουν τα αποτελέσματα της κάθε δημοσκόπησης όλα τα παραπάνω κόμματα μπαίνει στο τραπέζι το ζήτημα των μετεκλογικων συνεργασιών.
Όμως ο ελληνικός λαός έχει πικρή πείρα τέτοιων συνεργασιών.
Αν δε είναι και λίγο πιο " διαβασμένος" έχει και την γνώση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με όποιο πρόσωπο και αν εμφανίζονται όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα, με τις όποιες διαφορετικές προγραμματικές δηλώσεις, στην ουσία δεν έχουν διαφορές. Η οικονομική και κοινωνική τους δομή είναι η ίδια.
Η ανάπτυξη με φτηνά εργατικά χέρια και το κέρδος των λίγων πάνω από την ανθρώπινη ζωή με αξιοπρέπεια για τους πολλούς.
Ελάχιστα λοιπόν πρέπει να απασχολεί τον εργαζόμενο, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον άνεργο, τον φοιτητή, τον συνταξιούχο το πώς και ποιοί θα σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση. Γιατί θα υπάρξει κυβέρνηση ούτως ή άλλως. Η αγανάκτηση του όμως θα μείνει κενό γράμμα αν επιλέξει ένα από τα πολιτικά αναχώματα που ανέφερα παραπάνω.
Ένα άλλο που αναδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις και έχει ενδιαφέρον, είναι η εμφάνιση εκ νέου ακροδεξιών πολιτικών σχημάτων στην Ελλάδα. Σε συνδυασμό με την ύπαρξη τους και μάλιστα με ενισχυμένο ποσοστό σε όλη την Ευρώπη πρέπει να μας απασχολήσει πολύ σοβαρά αυτό το πισωγύρισμα.
Ο λαός αυτά τα πολιτικά μορφώματα πρέπει να τα καταδικάσει και να τα αποκλείσει από την πολιτική σκηνή, έστω και αυτής της αστικής δημοκρατίας.
Τι λένε οι δημοσκοπήσεις για το ΚΚΕ.
Στη βάση που κινούνται, δεν λένε τίποτα.
Το ΚΚΕ δεν είναι ούτε συστημικό ούτε αντισυστημικο κόμμα.
Είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Είναι ένα κόμμα με ιστορία και πείρα ενός αιώνα.
Είναι το κόμμα που γέννησε την εθνική λαϊκή αντίσταση
Είναι το κόμμα που οργανώνει τη λαϊκή πάλη σε κάθε είδους εκμετάλλευση.
Το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα που δεν μπορεί να εφαρμοστεί μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας.Γιατί η αστική δημοκρατία εξυπηρετεί το κεφάλαιο ενώ η πρόταση του ΚΚΕ είναι ο λαός στο προσκήνιο. Όσες δε φορές κλήθηκε να συνεργαστεί με κάποιο κόμμα εκτιμήθηκε ότι το πρόσημο ήταν αρνητικό.
Γι αυτό και απορρίπτει οποιαδήποτε συνεργασία.
Η απόρριψη δεν είναι στείρα άρνηση, Είναι αποτέλεσμα μελέτης αποτελεσμάτων που προέκυψαν μέσα από τέτοιες συνεργασίες μέσα σε αστικό κράτος.
Και τα αποτελέσματα αυτά ήταν καταστροφικά για το λαϊκό κίνημα.
Παράλληλα όμως έχει ανοιχτή την πόρτα σε εκείνους που προβληματιζονται, για εκείνους που έχουν απογοητευτεί.
Δεν ισχυρίζεται ότι δεν έχουν γίνει λάθη από την πλευρά του.
Κι αυτό αυτό είναι θετική εξέλιξη.
Το ΚΚΕ σήμερα έχει αναδειχθεί σε πρωτοπορία οργάνωσης, καθοδήγησης στην ανάπτυξη μεγάλων έως και εμβληματικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων, ενώ έχει διευρύνει γενικά την επαφή, την επικοινωνία και τη συζήτηση με λαϊκές μάζες και αγωνιστές που αναγνωρίζουν τον ρόλο του στο λαϊκό κίνημα, ενδιαφέρονται τι λέει το ΚΚΕ ακόμα και αν δεν είναι όλοι έτοιμοι να συμφωνήσουν μαζί του.
Σε σύγκριση με την τελευταία δεκαετία πολύ περισσότεροι σήμερα ξέρουν ότι το ΚΚΕ διαθέτει πρόταση διακυβέρνησης, πρόταση ανατροπής της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Παλεύει παντού και σε όλα τα μέτωπα πάλης με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του λαού που αντιστοιχούν στον 21ο αιώνα. Όταν υποστηρίζει ότι η ενσωμάτωση και υποταγή στο καπιταλιστικό σύστημα μόνο αδιέξοδα και κινδύνους επιφυλάσσει, δεν σημαίνει ότι γυρνάει την πλάτη σε κάθε βήμα βελτίωσης της ζωής του λαού. Αντίθετα, αποτελεί εγγύηση γιατί προσδίδει ουσία στη θέση του ότι "ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό" , στον δρόμο της ανατροπής.
Παλεύει για να αποκτήσει εμπιστοσύνη στη δύναμή του, να ασκεί ουσιαστική πίεση, να αποσπά κάποιες παραχωρήσεις. Στον καθημερινό ιδεολογικό, πολιτικό και μαζικό οργανωμένο αγώνα συγκεντρώνεται πείρα, δημιουργούνται προϋποθέσεις και προοπτική της εργατικής, λαϊκής νίκης.
Αυτό είναι το διακύβευμα για το ΚΚΕ.
Η κάλπη πρέπει να δείξει όχι μόνο ποια κυβέρνηση θα αναδειχθεί στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, αλλά και σε ποια ετοιμότητα βρίσκεται η λαϊκή πρωτοπορία, με δείκτη τη δύναμη του ΚΚΕ.
Για το ΚΚΕ το έγκλημα των Τεμπών, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα, η έλλειψη θωράκισης με μέτρα ασφαλείας όλων των ΜΜΜ, όλων των χώρων εργασίας , η απουσία κρατικού μηχανισμού ελέγχου στους χώρους της κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας πρέπει να προβληματίζει καθημερινά τον λαό.
Ο λαός να μείνει μακριά από την λογική του μικρότερου κακού σαν κριτήριο ψήφου . Αλλά να επιλέξει με κριτήριο την αξία της ανθρώπινης ζωής στον καπιταλισμό και να συμπορευτει ταξικά για την ανατροπή του, προς όφελος της.
