Υπάρχει αντίδοτο στην ελληνική απατεωνιά;

Μονάχα ένας υπερήρωας μπορεί να βάλει –προσωρινά– τα πράγματα στη θέση τους, μοιράζοντας τις απαιτούμενες σφαλιάρες. Ο Ζαχαρίας Σκριπ με το λεπτό μουστάκι Ζεν Πρεμιέ, το σμόκιν με το λευκό πουκάμισο και τη μάσκα του φαντομά, την απαραίτητη μπέρτα και τις ανάλογες υπερδυνάμεις, αποκαθιστά την τάξη στον Βόλο των κατεργαρέων δημάρχων, δημοσιογράφων, παραεμπόρων και των ζάμπλουτων ξενόφερτων κροίσων εν έτει 1914.

Ένα σπιρτόζικο, παιχνιδιάρικο, γλυκά απολαυστικό μυθιστόρημα άλλης εποχής, διασταύρωση περιπέτειας της Μάρβελ με το ανέμελο κλίμα της Μπελ Επόκ, στις σελίδες του οποίου συναγελάζονται κλεφτοκοτάδες, τρελοί επιστήμονες, μοιραία κορίτσια, πληρωμένοι γραφιάδες, λαθρέμποροι χαλβά και ο δαιμόνιος δημοσιογράφος αφηγητής, αδελφικός φίλος του ιπτάμενου υπερήρωα. Ένα σατιρικό κλείσιμο του ματιού στο ρυπαρό μας παρόν· ένα λεπτοδουλεμένο κωμικό ρομάντζο όλο φρεσκάδα· ένας πικρός εν τέλει αναστεναγμός: "Που να ’σαι τώρα ρε Ζαχαρία;"

Για τον συγγραφέα

Ο Δημήτρης Καρακίτσος γεννήθηκε στον Βόλο το 1979. Έχει δημοσιεύσει την ποιητική συλλογή "Οι γάτες του ποιητή Δ.Ι. Αντωνίου (Το Ροδακιό, 2012), τα πεζά "Βένουσμπεργκ" (Αντίποδες, 2015) και "Παλαιστές" (Ποταμός, 2016), και  τη συλλογή διηγημάτων "Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε" (Ποταμός, 2017), η οποία ήταν υποψήφια για το βραβείο του περιοδικού Αναγνώστης. Από τις εκδόσεις Ποταμός αναμένεται και η σάτιρα "Ζαχαρίας Σκριπ".