Το μόνο παρήγορο είναι ότι ο πατέρας μας έζησε μια γεμάτη ζωή σε όλα τα επίπεδα, στη δουλειά του, στην ενασχόληση του με τα κοινά, στα γλέντια του με τα παραδοσιακά τραγούδια.

 

Μπροστάρης, δυναμικός και δραστήριος ανελίχθηκε σύντομα επαγγελματικά ιδρύοντας τη δική του επιχείρηση τυροκομικών που άφησε το στίγμα της στο τοπικό και ευρύτερο επιχειρείν.

 

Παράλληλα, όμως αφοσιώθηκε και στον τόπο του το Βελεστίνο που υπεραγαπούσε, ενεργοποιούμενος στην αυτοδιοίκηση, όπως και στην τοπική ομάδα ποδοσφαίρου του Ρήγα Φεραίου που πάντα ήθελε να τη βλέπει ψηλά.

 

Αξέχαστα θα μείνουν τα γλέντια που έκανε στο Βελεστίνο και στο Περιβόλι με τη συνοδεία των παραδοσιακών μουσικών οργάνων μιας και είχε χαρισματική φωνή και μεγάλη αγάπη για το παραδοσιακό τραγούδι.

 

Ο πατέρας μας είχε ένα κράμα αρχοντιάς, περηφάνιας, λεβεντιάς και ταυτόχρονα ταπεινότητας και απλότητας.

 

Κι έτσι θα παραμείνει για πάντα στις καρδιές μας.

 

Πατέρα, καλό σου ταξίδι!

 

Περήφανοι που είμαστε παιδιά σου…