Προς αδελφούς Βελεστινιώτες επιστολή.

 

Μερικές σκέψεις, μετά από σχεδόν δεκαεφτά χρόνια περιπλανήσεων εις τας νήσους.

 

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τα νησιά μας απο τα ωραία ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση, από διαφημηστικα spots, από το ίντερνετ ή από τις ολιγοήμερες διακοπές μας. Βλέπουμε πάντα την καλή πλευρά τους, η πραγματικότητα όμως, τις περισσότερες φορές, είναι διαφορετική.

 

Νησί δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα, υπάρχουν και χωριά.

 

Νησί δεν είναι μόνο καλοκαίρι, έχει και χειμώνα. Δύσκολο τις πιο πολλές φορές.

 

Απαγορευτικό απόπλου λόγω καιρού, που σημαίνει πολλές φορές ελλείψεις. Τροφίμων, ειδων πρώτης ανάγκης (καύσιμα κλπ), φαρμάκων!

 

Νησιά είναι η απουσία αποχετευτικού, αποστραγγιστικού για τα όμβρια ύδατα, η έλλειψη νερού, οι συχνές διακοπές ρεύματος,οι κάδοι που ξεχειλίζουν σκουπίδια για μέρες, οι χύμα στο κύμα ανεξέλεγκτες χωματερές.

 

Πού θέλω να καταλήξω.

 

Εμείς στο Βελεστίνο, στην ευρύτερη περιοχή γενικότερα, δεν έχουμε τέτοια βάσανα. Σε μας κόβεται το νερό τρεις ώρες και πάμε να δείρουμε το δήμαρχο!

 

Πέφτει κεραυνός σε μετασχηματιστή, μας αφήνει δύο ώρες διχως ρεύμα και ζητάμε να πέσει η κυβέρνηση!

 

Τι θέλω να πω.

 

Αγαπήστε την όμορφη κωμόπολή μας λίγο περισσότερο. Δώστε της λίγη αξία παραπανω.

 

Αγαπήστε την και αγαπηθείτε.

 

Είναι ευλογημένος τόπος, φύση και θέση.

 

Δε φανταζόσαστε πόσο υψηλό επίπεδο ζωής έχει η περιοχή μας. Στα Δωδεκάνησα περιμένουν από δύο super puma να μεταφερθούν στο νοσοκομείο της Ρόδου ή των Αθηνών γύρω στα δέκα νησιά.

 

Ψωνίστε στο Βελεστίνο και αφιερώστε του καμία έξοδο παραπάνω. Το δικαιούται.

 

Δεν αρκεί να βγαίνετε μόνο όταν έχει μουσική.

 

Η μουσική είμαστε εμείς.

 

Την αγάπη μου.