Δίχως την καθημερινή δουλειά των εργαζομένων στους Δήμους, με χιόνι ή καύσωνα, συχνά κάτω από επικίνδυνες και ανθυγιεινές συνθήκες, ακόμα και το πιο όμορφο σχέδιο που μπορεί να συζητήσετε για τις δημοτικές υπηρεσίες θα μείνει στα χαρτιά. Πίσω από τη φανταχτερή βιτρίνα με τους φοίνικες και τα παρτέρια, βρίσκεται το αγκομαχητό των συναδέλφων, που και ο απόηχος του ακόμα σπάνια φτάνει σε τέτοιες συνεδριάσεις. Γιατί άραγε δεν φτάνει; Γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε οι εργαζόμενοι στους Δήμους δεν έπεσαν από τον ουρανό, δεν οφείλονται στο κακό το ριζικό μας ή σε κάποιες αστοχίες ή “νεοφιλελεύθερες” εμμονές του ενός ή του άλλου δημάρχου, αλλά συνιστούν γέννημα-θρέμμα της πολιτικής των κυβερνήσεων, της σημερινής και όλων των προηγούμενων, που υλοποιείται και εξειδικεύεται από τις Δημοτικές αρχές. Ο ένοχος έχει προ πολλού πιαστεί με την γίδα στην πλάτη, αλλά προσποιείται τον ανήξερο για τα πάντα:

►Για τις δραματικές μειώσεις 40-50% στο εισόδημα των εργαζομένων στους Δήμους την τελευταία δεκαετία, εισόδημα που σήμερα πετσοκόβεται ακόμα περισσότερο με τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια και στα άλλα είδη πρώτης ανάγκης

►Για την εντατικοποίηση της δουλειάς σε όλες τις Δημοτικές υπηρεσίες, πρώτα και κύρια σε υπηρεσίες αιχμής όπως η Καθαριότητα, το Πράσινο, οι Τεχνικές υπηρεσίες, τα Κοιμητήρια, ο Ηλεκτροφωτισμός, που στενάζουν πραγματικά σε όλη τη χώρα κάτω από το βάρος της μόνιμης υποστελέχωσης.

►Για τη διαχρονική αθλιότητα των συμβασιούχων συναδέλφων, με την πανσπερμία όλων των ευέλικτων μορφών εργασίας (δίμηνα, τετράμηνα, οχτάμηνα, 5 ημερών σύμβαση, «Βοήθεια στο σπίτι») που κρατούν ως πολιτικούς ομήρους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Καμία κουβέντα, καμία κίνηση για μονιμοποίηση τους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

► Για τη σταθερή αύξηση των εργατικών ατυχημάτων – «εγκλημάτων» και των επαγγελματικών ασθενειών που το κράτος ούτε καν αναγνωρίζει ως τέτοιες, την ίδια ώρα που τα Μέσα Ατομικής Προστασίας δίνονται στους εργαζόμενους στους Δήμους με το σταγονόμετρο ή και καθόλου και οι κυβερνήσεις διατηρούν την Επιθεώρηση Εργασίας σταθερά στα όρια της διάλυσης (ακούστε: μόνο 259 Επιθεωρητές Υγείας & Ασφάλειας σε ολόκληρη τη χώρα για εκατοντάδες χιλιάδες εργασιακούς χώρους).

►Για τις ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων Δημοτικών υπηρεσιών και την παραχώρηση διαχείρισης υποδομών μέσω ΣΔΙΤ, στο όνομα της ανεπάρκειας οικονομικών πόρων και της «εξοικονόμησης», με τα λεγόμενα «ανταποδοτικά τέλη» να μπαίνουν ως ενέχυρο προς τους ιδιώτες (Ν.4257/2014) και το βάρος τους να αυξάνεται και να πέφτει στους ώμους του λαϊκού κόσμου για να θησαυρίζουν διάφορα μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα.

► Για την προώθηση των «Αναπτυξιακών Εταιρειών», στο όνομα της «ορθολογικής» διαχείρισης των κονδυλίων για την «τοπική ανάπτυξη», που θα λειτουργήσουν ως Δούρειος Ίππος για την πλήρη αντικατάσταση των τεχνικών (και όχι μόνο) υπηρεσιών και του τεχνικού προσωπικού στους Δήμους, αξιοποιώντας και το δημοσιονομικό κορσέ που απαγορεύει τις προσλήψεις.

►Για την προσπάθεια να γίνουν οι εργαζόμενοι στους Δήμους συνυπεύθυνοι για την πανάκριβη ενέργεια στην οποία οδηγεί ο ανταγωνισμός των ενεργειακών ομίλων σε παγκόσμια κλίμακα. «Ενεργειακοί επιθεωρητές», «ενεργειακοί αναλυτές», «ενεργειακοί υπεύθυνοι» κτιρίων, αναγκαίες περικοπές κατανάλωσης επί ποινή παρακράτησης πόρων και άλλες αθλιότητες. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση έχει μετατρέψει κάθε γωνιά της χώρας, μαζί και την περιοχή της Μαγνησίας, σε ξέφραγο αμπέλι του ΝΑΤΟ για τη διεξαγωγή του πολέμου στην Ουκρανία. Οι εργαζόμενοι στους Δήμους είμαστε κάθετα αντίθετοι στην προσπάθεια να μας μετατρέψουν σε συμμέτοχους αυτών των ανταγωνισμών.

Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Όλοι μας γνωρίζουμε τα προβλήματα, των εργαζομένων στους Δήμους και το που οδηγούν οι πολιτικές ιδιωτικοποίησης με τη μια ή άλλη μορφή των Δημοτικών υπηρεσιών. Θεωρείται όμως περίπου αυτονόητο, και από τις κυρίαρχες δυνάμεις στην ΚΕΔΕ, ότι οι εργαζόμενοι στους Δήμους, όπως και οι συνάδελφοι τους στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να είναι αυτοί που θα βάλουν πλάτη για να ξελασπώσουν τον κρατικό προϋπολογισμό και για να πετύχει η χώρα τους διαβόητους στόχους της “ανταγωνιστικότητας” και της “παραγωγικότητας”, λες και οι εργαζόμενοι θα κάτσουμε στο τέλος της διαδρομής να μοιραστούμε το αποτέλεσμα μαζί με τα μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα και τους πάσης φύσης εργολάβους που λυμαίνονται τους Δήμους.

Λες και η προώθηση της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης» δεν θα οδηγήσει παντού και σε ακριβότερη ενέργεια (με τις πανάκριβες εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αέριου από τους υποτιθέμενους συμμάχους μας πέρα από τον Ατλαντικό και τη μη αξιοποίηση εγχώριων πηγών ενέργειας, όπως ο λιγνίτης) και σε παραπέρα καταστροφή του περιβάλλοντος (με την καύση απορριμμάτων για παροχή ενέργειας σε βιομηχανίες όπως η ΑΓΕΤ ή τα τεράστια «πάρκα» ανεμογεννητριών στους ορεινούς όγκους).

Οι εργαζόμενοι στους Δήμους έχουμε και γνώση και πείρα. Όσοι προσπαθούν να μας πουλήσουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» θα μας βρουν απέναντι τους.

Εύη Γ. Καρυδάκη

Επικεφαλής της ΔΑΣ-ΟΤΑ Μαγνησίας στο Σύλλογο Εργαζομένων ΟΤΑ Μαγνησίας

Πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Μαγνησίας

Αντιπρόεδρος Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ν.Μαγνησίας