Εικόσι ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του αγαπημένου τραγουδιστή Στέλιου Καζαντζίδη.

Οι λάτρεις των τραγουδιών του δεν τον ξεχνούν. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα σπεύδουν από όλη την Ελλάδα στην Ελευσίνα, όπου έχει ταφεί, για να τιμήσουν τη μνήμη του.

Μεταξύ αυτών και ο Στέργιος Γκαρέλιας, από το Βελεστίνο, ο οποίος είναι μέλος του συλλόγου φίλων του εμβληματικού τραγουδιστή και με διάφορες πρωτοβουλίες φροντίζει να μην ξεχαστεί.

Θέλοντας να εκφράσει σε λίγες γραμμές τι σήμαινε για τον απλό λαό ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Στέργιος Γκαρέλιας "εμπιστεύτηκε" τις σκέψεις του στην εφημερίδα Ταχυδρόμος, έτσι όπως τις κατέγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί, μιλώντας για εκείνον με αφορμή τη συμπλήρωση των 21 χρόνων από τον θάνατό του.

"Ηταν και είναι ο τραγουδιστής και ο εκφραστής του πόνου του εργάτη που ανέβαινε στο τρένο και στο πλοίο για τη ξενιτιά. Από το 1950 έως το 1965 δε σταμάτησε να τραγουδά. Για αυτό και η αναγνώριση του κόσμου ήταν μεγάλη", γράφει έμπλεος συγκίνησης.

"Η ζωή του ήταν συνυφασμένη με τον ξεριζωμό και την προσφυγιά. Είχε δίψα για ζωή. Ο Καζαντζίδης ήταν εκείνος που θεμελίωσε το λαϊκό τραγούδι στις ιερότερες στιγμές του για αυτό και παίρνει ξεχωριστή θέση στην καρδιά του λαού. Λαός και Καζαντζίδης γίνονται ένα", συνεχίζει.

Αναφέρεται στον πόλεμο που δέχτηκε από τη χούντα και τονίζει ότι εκείνη την περίοδο η κρατική τηλεόραση τον πολεμούσε και προσπαθούσε να τον απομονώσει. "Η φωνή του πρέπει να πάψει να συγκινεί. Η πιο γνήσια έκφραση του λαϊκού τραγουδιού περιθωριοποιείται", προσθέτει ο Στέργιος Γκαρέλιας.

"Ο Καζαντζίδης, με τη χαρισματική φωνή του και τη στάση ζωής που κρατούσε, απεμπολώντας το χρήμα, θα μείνει αλώβητος στον χρόνο. Ξεχωρίζει στ` αφτιά και τις ψυχές των ανθρώπων", συμπληρώνει, ερμηνεύοντας τα συναισθήματα και άλλων φίλων του αείμνηστου λαϊκού βάρδου ανά την επικράτεια.

Τέλος, περιγράφοντας το κλίμα την ημέρα που ανακοινώθηκε ο θάνατος του Στέλιου Καζαντζίδη θυμάται: "Το πρωινό της 14ης Σεπτεμβρίου στις 10.53 ο Στέλιος πετούσε πάνω από την Ελλάδα, πάνω από τα σύννεφα, μόνος και ελεύθερος. Ομως, θα ζει αιώνια μέσα στις πονεμένες και όμορφες ψυχές, διότι εκεί «κατοικούν» ο Θεός και η ανθρωπιά".

πηγή: taxydromos.gr